آرشیف

2017-6-4

نظام الدین ضیایی

به مناسبت حادثه ی المناک کابل

کابل زستم باردیگرزیروزبرشد
ازخون شهید دشت ودمن لاله ی ترشد

دد ها همه رهبرشده برملت مظلوم
ازجنس خودش چوب،ببین،دسته تبرشد

جرم ست درین ملک سخن ازحق وعدالت
وجدان همه خوابیده وگوش ها همه کرشد

هرکه به دوا آمدو تیری به جگرزد
ملت به ستوه آمدو بی مام وپدرشد

این مام وطن طاقتی زین بیش ندارد
چون شام غم انگیزوطن را نه سحرشد

ازحنجره تا ضجه ی مظلوم برآمد
برگوش کسان ناله ی مغموم بی اثرشد

جنگ برسرالقاب نه یاد ازدل میهن
نسل به جفا کشته به ایشان چه سپرشد؟!

یا باراله، رحم نما برسراین ملک!
ناحق همه جا جسم عزیزان تیت وپرشد

2017/6/3
 نظام الدین ضیایی