آرشیف

2015-3-23

نظام الدین ضیایی

برای فرخنده ی عزیز

برای فرخنده ی عزیزکه بدون پرسش، به اتهام سوختاندن نسخه های قرآن کریم توسط یک عده افراد بی بند وبار روزپنجشنبه 28حوت1393 در زیارت شاه دوشمشیره ی کابل دارفانی را وداع گفت.

به شهر ما ، زدستِ آتش ِظلم
ضمیرو  دیده ی گریان ،خسته
عدالت کو،پرسش کو،حیا کو!
درین جا واژه ی انسان ،خسته
زفتوای تبه کاران ِ این مُلک    
روان و دین و هم ایمان ،خسته
تن ِ"فرخنده ی "بیمارو دلگیر
زخون وشعله وافغان ، خسته
تنِ غرقه به خون و دودوآتش
زدستِ مردمِ نادان،خسته
زآه وسوزوداغ و دردِ این دُخت
جهان ومردمِ افغان، خسته
ندارد دینِ اسلام هیچ ،عیبی
مسلمان! پس چرا این سان، خسته؟
شعارِما اگر،اینگونه باشد!
یقین ازکارِما ، قرآن خسته
دهد دستور هرجا مرده شویی
زفرمانش همه یکسان،خسته

    نظام الدین ضیایی 1/1/1394