آرشیف

2014-12-12

نظام الدین ضیایی

به مناسبت سالروز”معمار کاخ بلند دُرّ دری” ابولقاسم فردوسی

ای خوشا چون وصف مرد روزگار آید به گوش 
یاد سلطان ادب، آن با وقار آید به گوش 

یاد سلطان سخن، فردوسی ی با هوش ورای
درحضور اهل دل، زان شهریار آید به گوش

نام اوحقا بود سرمایه ی علم و ادب 
ذکر خیرش لاجرم، ازهر دیار آید به گوش

یاد ارج واحترام شاه اقلیم ادب
ازدیار آریایی های پار آید به گوش 

بهر تجلیل مقام و مفخر آن رادمرد 
از مدارس تا مکاتب، بار بار آید به گوش

باز تاب نام نیکش هست پیدا هرکجا
ازنوای قُمری وصوت هزار آید به گوش 

شهسوار علم و دانش بانی دُرّ دری
از ابوالقاسم حسن، این شاهکار آید به گوش

نظم فردوسی دمیده روح برجان سخن 
از زمان ها، بر زبان ها، این شعار آید به گوش

هست چون آهنگ شعرش، همدم نبض زمان 
هرکجا تقدیرها زین پاسدار آید به گوش

خطه ی علم وهنر را، با زبان پارسی
کرده صیقل با سخن، کز هر دیار آید به گوش

شعراو، مارا به پیکار حقیقت می برد 
نعره هایش همچو رعد نوبهار آید به گوش

ازدل شهنامه ی سلطان توس رزمجو
جرقه ی غیرت هنوز از کارزار آید به گوش

شعر شهنامه، پیام تازه است برنسل نو
این پیام نو ز قلب روزگار آید به گوش 

ای ضیایی! نغمه ی دل را¬¬ فراتر، ساز ده 
تا ز فردوسی، نوای خوشگوار آید به گوش

20/2/1389 – دانشگاه کابل