آرشیف

2014-12-12

نظام الدین ضیایی

جایگاه کودک

کودکی چون نوبهار زندگی¬ست 
شمع پرنورِ دیار زندگی¬ست 
اشکِ گوهربار او در چهره¬اش 
موج مهر و آبشار زندگی¬ست
عالمی را نور می¬بخشد یقین 
تاجدار و شهریار زندگی¬ست 
چلچراغ روشن هر خانه است
مایه¬ی عزّو وقار زندگی¬ست
آیه¬ی مِهر و وفا در گونه¬اش
رمزعشق و گلعُزار زندگی¬ست
خنده¬هایش گُل به دامان آورد
نغمه¬هایش نوبهار زندگی¬ست
دامن پُر فیض مادر مکتبش
همزبان و رازدار زندگی¬ست
چون کند پرواز در اوج فضا
زیر بالَش مرغ¬زار زندگی¬ست
با چنین اوصاف عالی پس چرا؟
او نثار کار و بار زندگی¬ست
بی¬نصیب ازجمله اسباب رفاه 
این چنین شب¬ زنده¬دار زندگی¬ست
فقر و قحطی شد بلای جان او
چون شهید کارزار ¬¬زندگی¬ست
کودکان محروم ازتحصیلِ علم
همچو بندی درحصار زندگی¬ست
عمر ها شلاق تهدید خورده اند
طفل افغان زیر بار زندگی¬ست
رهبران برقول شان ناپایدار
کودک اندر انتظارزندگی¬ست
زندگی درکام بسا شیرین بود 
ای ضیایی! این شعار زندگی¬ست

تاریخ سرودن 4/2/1387