آرشیف

شب پشت شب زياد مي‌آيي به خواب من
مريم! چرا؟ چه شد؟ بگو آخر جواب من!
تا كي بهانه پشت هم‌آورده مي‌روي؟
بهر خدا بس است تو بس كن عذاب من!
وقتم به صنف و رخصتي‌ها شعر مي‌شود
با نام تو به صفحه و لايِ كتاب من
من را بهانه‌هاي تو فُت‌بال مي‌كنند
گُل كرده‌اي عزيز كه كردي خراب من!
ديگر بس است اين همه فُت‌بال و گُل‌زدن
گر مي‌زني بزن كه تمام است حساب من!
 
 
8/8/1390 كابل
http://habibullahsurood.blogfa.com