آرشیف

من نو نهالِ باغِ یقین کسی‌ستم
آری، درختِ رازِ زمین کسی‌ستم
من تخم کیف سرخ، که پاشیده یک‌نفر
بر کُرت بوسه‌ها به کمین کسی‌ستم
دریا! برو که من به تو ماهی نمی‌شوم
چون غرق چشم‌های لعین کسی‌ستم
در ذهن وحش سال نوشتم به خط برف
همزاد اشتباه پسین کسی‌ستم
در شام پارسال وداعش که می‌گریست
آواز گریه‌های معین کسی‌ستم

24/11/1391
کابل