آرشیف

گـــرامــی  حـضــرت  استــاد دانـا
قـلـمــدار  تــوانـــمـنــد  و  تــوانــا
 
بـه  فـن  شـاعـری  یکتــای  دوران
ادب راجـسـم و جـان و چـشـم بیـنـا
 
بـه تـو زیـبــد قـلـم بـا ایـن بـزرگـی
ترا (فضـل) اسـت نـام  بـا مـسـمـی
 
سخـنـهـای تــو چـون آویـز گـوشــم
خـوشـا شـعـر تــرومقـبــول وزیـبــا
 
چه خوش سفتی تومرواریدومرجان
چه خوش گفتی به شان صبر حاشا
 
زبــان  خــامــه ات نیـکـی وخـوبی
نصـیـحـت از تــو میـبـاشــد گـوارا
 
دریــن ره مــن قــدم نــو میـگـذارم
نـشـانـی  از  شــمـا  دارم  تـمـنــا
 
اراد تــمـنـد   پـنـدار  تـوام  مــن
مـوفـق خـواهمـت درهر دو دنـیا

مـریـد حضــرت استـاد خـویشم
مــن (دهــزاد) غوری در هریوا