آرشیف

2014-12-6

الحاج عبدالشکور دهزاد

میسرایم

دگر، من شعر هجران میسرایم
ترا ای نور چشمـــان میسرایم

دو بیتی و غزل وا میــگذارم
مسجع نی پریشان میــسرایم

کنــم تــا قــصهء درد دلــی را
سخن از رشتهء جان میسرایم

نشانی از تو میجویم به هر جا
بهارستی ، بهاران مــیسرایـم

بــه قد و قــامت زیبای لـــیلی
چو مجنون در بیابان میسرایم

بــه تنــدیــس خیـــال نازنینت
غزل در موج طوفان میسرایم

بسان خـم خـم زلـــف سیــاهــت
کج اندر کج چو چوگان میسرایم

گــهی از حــالت وارونـه ء دل
گهی از عشق جانان میسرایم

قلم از خــون دل رنگین نمایم
بهــاران در زمستان میسرایم

مــوافق با دل بیچاره عــاشق
به درد عشق درمان میسرایم

اگـــر دارد اثـر، یا گـر نـدارد
به گوش کر هزاران میسرایم

دگر (دهزاد) بیرون شد ز محفل
دل من هر چه شد آن میسرایم