آرشیف

در شب چـراغ محمل این کاروانیــان
دیدم تنیــده قـــامت رعنـــای ســال نو

مانی صفت به نقشه ی بافیده ی خیال
بنشسته ام به مفـــرش دیبـــای سال نو

از بس شدم کلافه ی درد و غم وفراق
بشمرده ام حساب قـدمــهای ســـال نو

یا من فریب دام هوس میخورم مــدام
از طرز رنگ رنگ و فریبای سال نو

یا در قبال شامخ این صخره ها عجب
نقشست لوح نیک و مصفای ســال نو

فضل خداست بدرقه ی کاروان صبح
پیداست از اشارت و ایمای ســـال نو

از ناله ی یتیم و ز خـــون شهــید ما
روشن شدست تاری دنیای ســال نو