آرشیف

2014-12-6

الحاج عبدالشکور دهزاد

بیچاره بودن

خدا را تا به کـــــی بیچـــــاره بود ن
ز دست این وآن آواره بــــــــــود ن

ز بیـــــداد جفـــا کـــــاران به هر جا
دل چــــاک و تن صــــد پاره بـــودن

کنون ننگ است این عصر و زمانه
که در مظلومیـــت همـــــواره بودن

ندارد ره بــــــه دربــار الــــــــــهی
متـــــاع هـــــرزه و بیــــکاره بودن

به طیب خواطــــــــر قدرتمــــداران
زبان آلـــوده و خس خـــواره بودن

به تاریکــــی رهء بیـــــراهـــه رفتن
بــــــه دزدان رهنــــما و داره بودن

به ســــاز دیگران پا کـــــوبه کردن
چو فحــــاشی پی هــــــر لاره بودن
نمیشـــــایـــد مسلمان را کــــه دیگر
خیالش خام و دل هــر کــــاره بودن

چو آمـــــــد آفتاب عالــــم افـــــروز
نمی زیبد دگــــر استــــاره بــــودن

به کیش مصطــفی بایــد کـــه رفتن
سطبر و سخت و سنگ خاره بودن

سخن گر حق بود بی پرده گفتن
به مسلم همره و همکاره بودن

خدا را با بزرگیـــــها ستــــودن
به ضـــد دشمـــن اما ره بودن

فدا کــــاری بـــود(دهزاد)دیگر
قلم ،گاهی سخن هرباره بودن