آرشیف

خود کربلا بلا و مصیبت به پا نمود
خفت به مسلمین و به آل عبا نمود

در کربلا به آل نبی شد ستم بسی
ای صد هزار لعنت حق بر همان کسی

کو تیغ بر گرفته و قصد قتال کرد
جور و ستم به حق حسین و به آل کرد

دشمن ازین میانه زبان و دهان گشود
بر پا نمود قائله و حیله ها نمود

ننگست نام شمر گرفتن که آفتست
حق گفته"قدخلت"به مباحث چه حاجتست

آل نبی که نور دو چشم و نیاز ماست
چون نام شان مکمل رازو نماز ماست

ای صد هزار لعنت حق بر یزیدیان
بن زیاد و رافضیان و نصیریان

ما بنده ی خدای جهانیم و بعد ازان
امت به احمدیم و موحد ز پیروان

خود گفته مصطفی به کلام جلیله
هر بنده ملزمست به حزب خلیله

از این جهت به امت احمد حرام شد
بد گوئی صحابه که نامش کرام شد

آنکس که همرکاب نبی بوده روز و شب
خود گو که لایقست به بد گوئی و به سب

این از اصول دین نبود کار کافرست
کار یهود و یا ز نصاری و منکرست

توحید مشترک چو بود در میان ما
باید دگر به هرزه نگردد زبان ما

لعنت به اینهمه که ز خاک یهودیان
گیرند امر دین به تمسخر درین میان

شیطان صفت ز کلبهءاعدا زند صدا
بر نام این و آن به مسلمان کند ندا

بیدار شو موحد آگاه و هوشیار!
لعنت بگو به حزب شیاطین به هر دیار

افراط نارواست به حق علی که او
خود گفته این سخن به وضوح و جلی که او

زافراط در مقام من و خاندان من
گویند آنچنان که نباشد به شان من

وز آن سبب عبث بود این طرز کارشان
دوزخ بود مقابل این اعتذار شان

تفریط آنکه سب من و خاندان کند
جایش جهنمست و بسی او زیان کند

ناجی بود هرانکه به حق باشد استوار
خوشبین بود به جملهءاصحاب و چهار یار

بعد از نبی صحابه نگیرد کسی غرض
جز آنکه هست در دل او کلفت و مرض

کافر بود کسی که به ازواج آن رسول
تهمت زند به افک و به الفاظ بی اصول

(دهزاد)در برائت خود میکند دعا
از رفض و نصب در حق اصحاب با صفا
 

1-اشاره به آیهء کریمه"تلک امة قد خلت لها ما کسبت و لکم ما کسبتم و لا تسئلون عما کانو یعملون"
2- اشاره به حدیث شریف"کل امری علی حزب خلیله"
3- اشاره به مقوله حضرت علی(رض)"هلک ثنان فی شانی محب غال و مبغض غال"

4-اشاره به حدیث شریف"الله الله فی اصحابی لا تتخذوهم غرضا من بعدی فمن احبهم فبحبی احبهم و من ابغضهم فببغضی ابغضهم"