آرشیف

2014-12-6

الحاج عبدالشکور دهزاد

ایدل بیا دیوانه شو

ایدل بیا دیوانه شو
از خویشتن بیگانه شو
ایدل غم دنیا مخور
اندیشهء فردا مخور
حسرت چنین بیجا مخور
باغ گل و گلخانه شو
ایدل بیا دیوانه شو

هر کس که در این انجمن
از عقل میگوید سخن
با او به رغم کوهکن
بیگانه شو ، بیگانه شو
ایدل بیا دیوانه شو

ایدل درین دنیای دون
یکدم بیا بی چند و چون
یک ره به ساز این فسون
مستانه شو ، مستانه شو
ایدل بیا دیوانه شو

دیوانه گی دنیا بود
دنیای بی غوغا بود
تا نام تو پیدا بود
افسانه شو ، افسانه شو
ایدل بیا دیوانه شو

تا کی به بند این وآن
تا چند باشی سر گران
اندر طریق عاشقان
مردانه شو ، مردانه شو
ایدل بیا دیوانه شو

اینگونه ها غفلت بود
دیوانه گی همت بود
هر جا اگر ظلمت بود
چشم و چراغ خانه شو
ایدل بیا دیوانه شو

روزی به یاد روی او
بر گیر راه کوی او
در حلقه ی گیسوی او
زولانه شو ، زولانه شو
ایدل بیا دیوانه شو

ای قلب زار بینوا
یکره تو از بهر خدا
(دهزاد) میگوید بیا
فرزانه شو ، فرزانه شو
ایدل بیا دیوانه شو