آرشیف

2015-2-22

نثاراحمد پژوهش

مناطق مرکزی؛ زنــــدانِ جغرافیایی

مناطق مرکزی محروم ترین نقاط کشور به حساب می آید، به دلایل های مختلف توجه نسبی برای بهبودی وضعیت راه ومسایل های دیگر نمیشود. ازطرف زمستان رفت وآمد مردم ولایات مرکزی به کابل دشوارترین کاراست، رفت وآمد برای مسافران به لحاظ زمان طولانی وازنظراقتصادی گران تمام میشود. ولی بااین وضع و راه های بی نهایت خراب برای موتردارهم چندان کاری مناسب وخوب نخواهد بود. اگرحکومت اندیشه تاریک شان گل نکند؛ مسئول است برای بازسازی ولایات وراه های ارتباطی بین ولایات ومرکزکارنماید. ارتباط کابل- هرات کوتاه ترین وبهترین راهش ازمناطق مرکزی است اگرحکومت وحدت ملی کمی توجه کند باید اولین برنامه کاری شان درقسمت بازسازی این شاهرا باشد. طوریکه گفته بود مناطق مرکزی را اززندان جغرافیای نجات میدهیم اولین وآخرین گزینه نجات اززندان ساختن سرک اساسی مناطق مرکزی خواهدبود..
محرومیت مردم مناطق مرکزی وولسوالی های دورافتاده ازولایات اینگونه است حتی پٌل مناسب نداریم، مانمیگویم که اصلا برای بازسازی جغرافیای دورافتاده ما توجه نشده است، اما آنچه باید می شد نشده اند، بااین همه نهادهای انکشافی وموسِسات که دربازسازی پٌل وپلچک کارمیکرد اما بدبختانه معروفترین پٌل ها که بالاترین نیازمندی مردم را رفع میکند همچنان خرابه مانده اند ونزدیگ است کاملا پایه ها وستونهایش ازبین برود. 
نمیدانم چرا دولت ومسئولین ما دراینگونه مسایل توجه نمیکنند، پل راه ارتباطی میان قریه جات وساحات بزرگ این مردم ولایات مرکزی است، ممکن است باعث شوند باخراب شدن اینگونه پل ها مشکلات بی شماری عاید حال مردم گردد. اگردرسطح کلی درنظربگیریم پول های هنگفت وارد کشورشد به عوض اینکه بازسازی درقسمت سرک وپل صورت بگیرد فقط تعدادی خاصِ ملیونرشدند. به این لحاظ باید برای مردم مناطق مرکزی محروم افسوس خورد. این شرایط هم ممکن نبود تا نمایندگان خدمت گذارما اختلافات را کنارگذاشته درقسمت کارهای اساسی وبنیادی اقدامات لازمه را میگرفتند. مناطق مرکزی به تمام معنا در زندان جغرافیای قرار دارند که حکومت مسئول است دراین زمینه توجه نمایند ونمایندگان وکسانیکه دراین زمینه میتواند موثرباشد دست به کارشود.