آرشیف

2014-12-27

نثاراحمد پژوهش

فـــــــــــــــــــــراق

جـدای سالهــــا، همرا کجــــا شد 
همه گـل به پا ریختن جفـــــا شد

تبسم هــــای نازرفتن کجـــــا شد 
صداقت ها به گپ ماند وگناه شد

امید وانتظـــاربارهــا کجـــا شــد 
ولی صدحیف خیانت هـا روا شد

فضـای آشتی وخندان کجـــــا شد 
دل پاک واسیرجـــان کجـــــا شد

همه مهـــرو وفا درمان درد هــا 
امید زندگــــانی او کجــــا شــــد

نگاه پرزاســــــراری خــــــدایی 
همین حالا همان حرف ها کجا شد

نوید وامـیــــدی دلهــــــــا برفتن 
صفــــای روزگاررفتن تبـــاه شد

خــــدایا تو بکن درمان درد هـا 
که امروزآن یکی رفتن جـــدا شد