آرشیف

10سنبله 1332 در دهکده جنگلک پنجشیراستان پروان در خانه دوست محمد افسر پولیس فرزندی به دنیا آمد ونام اش را احمد شاه گذاشتند وبعد ازچندی خودش لقب مسعود را انتخاب نمود. پنجساله بود که آموزش را نزد ملا امام مسجد آغاز وبعد به لیسه استقلال ودرسال 1352 باسپری نمودن ازمون کانکور وارد دانشکده مهندسی پلی تخنیک کابل وهمچنان عضویت جمعیت اسلامی را اخذ نمود. سال 1354 زمانیکه مسعود دانشجو صنف دوم و22سال سن داشت باجمع ازیاران جمعیتی اش در پنجشیر بر ضد حکومت کمونیستی وقت به قیام مسلحانه پر داخت.مسعود 31 سال از عمرش در دفاع از آرمانهایش به قیام مسلحانه سپری کرد،و سرانجام در18 سنبله 1380 در شهرک خواجه بهاوالدین استان تخار گفته می شود توسط دو انتحاری عرب به قتل رسیدوسپس جسد وی در زاده گایش پنجشیر انتقال و در تپه بنام سریچه به خاک سپرده شد.

جوانی مسعود متفاوت از دیگر جوانهای محله وشهرش سپری می شد.مصروفیت های مسعود را مطالعه وورزش شکل میداد؛درحالیکه مصروفیت های جوانان دیارش را بی بند باری ها ،ولگردی ها وکلینری  تشکیل می داد. آرزوهای مسعود در آسمان سیاست وقدرت در پروازبود؛درحالیکه بزرگترین آرزوی جوانان هم محله وهمشهری اش دریور شدن بود. دهکده وبازار مسعود مربوط استان پروان بود؛اماکمتر کسی در پروان نام این دهکده وبازار را در ذهن داشت؛اما امروز هرجوان وبزرگ این شهرسعی می کنند خود را مربوط به این بازار ودهکده معرفی بدارند. مسعود ازخانواده بزرگ محلی وملی نبود،شهر مسعود درگذر تاریخی دارای سابقه چندی تاریخ ومرد خیزنیست؛اما امروز ازبرکت مسعود بازارک مخروبه وکهنه به یک استان مجلل وپرشکوه بنام پنجشیر نه تنها درسطح افغانستان بلکه شهرت فرامرزی پیدانموده است، همشهریان مسعود که دیروز آرزوی بزرگ شان دریوری دریک موتر بود امروز بعد ازقوم پشتون تبار چرخ سیاست واقتصاد افغانستان را راننده اند.جوانان امروزی پنجشیر درچهره وعملکرد های شان غروری مافوق بشری دیده می شود. بیشتری از مردم پنجشیر بادیگر پارسی زبانهای افغانستان طوری رفتار می کنند که تصور می شود که این آقایان کارد را ازگلوه مردم برداشته وزنجیر برده گی را ازگردن دیگران شکسته اند.

درهرصورت مسعود کسی بود که بعد ازمرگ اش لقب قهرمان ملی را بنام خود ثبت وبر مردم دیارش همچون یک معدن مادی ومعنو قرارگرفته است.

باعرض حرمت: کوهین.