آرشیف

2017-9-5

نثار احمد کوهین

نامه ای به وزیر خارجه:

جناب محترم صلاح الدین ربانی وزیر خارجه دولت بنام  جمهوری اسلامی افغانستان و رهبر حزب جمعیت اسلامی افغانستان !
احتراما اسلام علیکم و رحمت الله و برکاته! 
ضمن سلام و احترامات به عنوان یک جوان افغانستانی هم تبار و هم زبان، و از جهتی پدری هم حزب، به عرض می رسانم که جناب عالی در دولت افغانستان یا نخواست کار مهم و مفید انجام بدهد و یاهم رقبایی سیاسی تان نماندند، به هرحال آنچه که عیان است نیاز به بیان نیست؛ ولی جایگاه و موقف تان در بین جامعه جهانی تا هنوز به عنوان وزیر خارجه و رهبر یک حزب سیاسی تثبیت و تضمین است.
با درک موضوع فوق، به عنوان یک جوان پشنهاد می کنم: همان طور که جناب شان در جریان قرار دارند ملت مسلمان میانمار دارند سخت ترین رنج تاریخی و فجیع ترین جبر و ستم زمانی را متحمل می شوند، و از نظر منی جوان شایسته است و می زیبد که شدید ترین لحن تقبیح و آخرین توان تان را به کار گرفته، هم دردی و هم صدای ملت مبارز افغانستانی را با ملت مظلوم و محروم قرار گرفته ای مسلمان میانمار و مسلمانان جهان اسلام شریک بسازید.
جناب عالی می دانم که زندگی بیشتر شما رهبران کنونی افغانستان در گروه دلخوشی  و هم کیشی با آمریکایی ها نهفته است؛ اما مطمین باشید که آمریکایی ها هرگز دوست شما نخواهد شد و همین که تغییر رفتاری و گفتاری از طرف ملت نسبت بشما رو نما گردد و با یک چشم به هم زدن  بدیل بهتر و وفادار تری پیدا خواهند کرد و شمارا همچون برگ کاهی به روی آب روان، رها می کنند؛ بنا برین زیبنده است که تا زنده هستیم زندگی کنیم.
جناب رهبر حزب جمعیت اسلامی و وزیر خارجه دولت بنام جمهوری اسلامی افغانستان! ملت افغانستان هم در شبکه های اجتماعی و هم در مجالس مذهبی، سیاسی و اجتماعی در حد کافی این جنایت هولناک را تقبیح نمودند، اما متاسفانه از آدرس دولت بنام جمهوری اسلامی افغانستان ما هیچ شاهد یک عکس العمل نبوده و نیستیم، و به یقین ملت که خود را مسلمان می دانند و حتا آنانی که چندان دلخوشی از اسلام ندارند و در زیر اداره شما ها زندگی می کنند، توقع دارند که کمی از غلامی تان کاسته و این وحشی گری های یهودی ها و بودایی هارا محکوم بسازید و اگر نیاز است از ملت کمک بخواهید. مردم افغانستان بهتر از مردم هر جهان دیگر درد مسلمانان مظلوم قرار گرفته و محروم مانده میانمار را درک می کنند؛ چون ملت افغانستان شاهد چنین فجایع و بد بختی های بوده و هستند.
ختم کلام :
رهبران احزاب سیاسی؛
بزرگان اجتماعی؛
فعالان جامعه مدنی؛
و تمام اقشار جامعه افغانستانی!
باید همه بدانیم که دفاع از مردم میانمار، و تقبیح عمل غیر انسانی یهودیها و بودایی ها دفاع از اسلامیت و انسانیت است؛ نه دفاع از افراطیت و تند روی. امید که سکوت را شکسته و هم نوایی خود را با ملت ستم قرارگرفته میانمار بیان دارید!

کوهین 
14/6/1396 
کابل – افغانستان.