آرشیف

2014-12-6

الحاج عبدالشکور دهزاد

طلیعهء جام

تا جــام ما طلیــعهء نــــو از عــــدم کشید
از خامه نقشــــهء به هزاران رقـــم کشید

مردان نکتـه دان و سخنـــور ز هـــر کجا
از گوشه گوشه های جهــان گرد هم کشید

خالی نمــــــود خانــهء خلوت بــه دوستان
هر یک به گوشهء ز هوس یک صنم کشید

(فضل)آمـــد و سپاس جــهان آفـرین بگفت
یک گوشــهء به شعر و ادب از قلــم کشید

آمـد(فــرهمند)و بــــــه یک گـــــوشهء دگر
تنــدیس بلخ و مـــولوی و مــحتـشم کشید

(جـــوهر)شدو(عزیزی)و(فرخاری)و(ثنا)
از شــعر خــود تجسمی از زیر و بـم کشید

آمد (فروغ) و خواهر خوبم (عزیزه) جان
فانــــوس شــعر ومشعل روی ظلــم کشید

آن(مستمند)و(فایق)و(ساقی)و(بهروش)
هــر یک بیــان حـاجــت و درد امم کشید

(پــــورفگار) آمــــد و داد سخــــن بـــداد
وان خـــونـــهای لختــه ز قلب دژم کشید

آمــد (یگانه) حضــرت استــــاد خوب ما
در شهرشعرشاخص و درب و حرم کشید

(نادم) انیـس خواطـــــر دلــــهای بیـــقرار
آمـــد به صـــدر محفـــل یاران قـــدم کشید

استـــاد ما (علم)به بیــــان و زبان خـــود
پیمــانهء سخــن چـــه بسا دم به دم کشید

چــــون شـــعر نو بساط کلاسیک ما بدید
یک گوشهء نهان شد و کوتاه و نم کشید

(دهزاد) ازین میانه طــــریق دعــا گرفت
کاینها همــه به همت (قاضی علم) کشید