آرشیف

2016-6-13

عصمت الله راغب

بهشت زیر پای مـــــادران اســــــت!

"امروز با شاخه گلی سرخ ودستانی لرزان به دیدارت می آیم
این اشک های من از سردلتنگی است
دلتنگی برای بوسه زدن بر دستهای مهربانت
کاش بودی
امروز دلم آتش گرفت ودوباره جای خالی ات را حس کردم
می دانم جای تو خوب است
وفرشته های آسمان امروز را برایت جشن می گیرند
آخر میدانم که بهشت زیر پای توست….
کاش فقط امروز نگاهت را داشتم
خدایا کاش فقط یک بار دیگر
آغوشش را داشتم"
24 جوزا مطابق 12 جون که برابر می شود به روزجهانی مادر یعنی روزی تجسم عطوفت و رحمت در دیدگان نورانی و بارقه رحمت و عطوفت رب العالمین. با عالم از اعتراف که تقدس و جایگاه مادر در قالب یک روز نمی گنجد، اما بازهم، استفاده از این روز را تنها بهانه یی برای نیکوداشت از روز مادر قرار داده، روزی کوه صبر، جلوه ی حق، نماد انسانیت را برای تمام مادران جهان بخصوص برای مادران قهرمان پرور افغانستان خجسته باد می گویم.
دقیقن مادر که مخزن تولید نابغه هاست، به قول ناپلیون "با دستی گهواره و با دستی عالم را تکان می دهد". اذعان باید داشت "حقوق مادرها را نمی توان شمرد و نمی توان به حق ادا کرد. یک شبی مادر نسبت به فرزندش، از سال ها عمر پدر متعهد، ارزنده تر است".
در سرشت زنده گی، تنها مادر است که هرچه بزرگ شوی نزدش کودکی بیش نیستی؛ چون حلاوت زنده گی در همین است که هرچه بزرگ شوی به بزرگی مادر آنکه در عالم وسیله انسان تولیدت کرد نمی رسید. مادر آن است که هرچه با جهان بی گانه شوی، آغوش پر مهر مادر پذیرای لحظه های دلتنگی ات است، هیچ مادری با فرزندش بیگانه نمی شود؛ چون هیچ انسانی گوشت پاره ی از بدنش را فراموش کرده نمی تواند، این ویژه گی، ویژه یی مادر است، همیش وقتی در بازی حوادث زمین میخوری تنها مادر ات است که دردهایت را با بوسه های مادری مداوا می سازد.
به قول محمد حجازی که "اگر مادر نمیرد، هیچ کس بدبخت نمی شود" قساوت و درنده خویی عده ی بنام انسان، تنها دلیل بر بیگانگی آنها با عطوفت مادر است، مادر موجود صلح خواست، تراوش افکارش سراپاه مهربانی و عطوفت تولید می کند، تنها درنده گی در طبعیت نصیب آنهای است که از داشته های این نماد انسانیت و پرورشگاه تربیت آدمی بی بهره اند.
مــادر، باغبانی است بزرگ منش؛ جفای خار می کشد تا گل بپروراند. دست پر مهر مادر تنها دستی است که اگر کوتاه از دنیا هم باشد، از تمام دستها بلندتر است. در میان اشک ها تنها اشک‌ مادر است که ارزش مروارید در صدف چشمانش را دارد.
به بهانه یی 24 جوزا از تمام فرزندان وفادار به جایگاه بلند مادر آرزو دارم که تا هیچ وقت، وسیله ریختن این مروارید بهامند از معدن چشمان مادر نشوند.
به قول خمینی" سعادت و جنت را زیر قدم های آنان و خاک پاک مبارک آنان جستجو کنید و حرمت آنان را نزدیک حرمت حق تعالی نگهدارید و رضا و خوشنودی پرورگار سبحان را در رضا و خوشنودی مادران جستجو کنید. اینک اندوه من اینست که ای کاش ماهم مادری داشتیم تا بجای خیرات هدیه می خریدیم  و به جای روزت مبارک باد! نمی گفتیم : که روحت شاد مادر. حالا لابعد خلاف میل باید گفت؛ مادرم! روحت شاد که مسیر چگونه زیستن را به ما آموختی.
بار دیگر 24 جوزا را برای تمام مادرانی در رکاب حیات خجسته باد گفته و برای شادی روح همه مادران در گذشته درود می فرستم.
تقدیم به آنکس که در 24 جوزا در فقدان مادرش اشک ریخت. و از من پرسید مادرت زنده است، با آه گفتم نه! پس قلم برداشتم و این چند سطر را خدمت تان تقدیم داشتم.
راغب 
کابل
24/3/95