آرشیف

وقتی  تو نیستی ، چه کنم ؟  پایتخت  را
این لحظه های دوزخی تلخ و سخت  را
اینجا میان دود ، به دوزخ  سپرده اند
پروانه و بهشت و بهار و درخت ، را
آری ! به قول حافظ شیراز ، هرچه زود
بیرون کشید باید ازین  ورطه  رخت را
فردا به یاد « آهوی باین» رها،  کنم
غوغای شهر کابل و« دود و دُلخت» را

نبی ساقی / کابل
28/ 10 / 89