آرشیف

2014-12-31

دیپلوم انجینیر عبدالعزیز اویانی

آرزوی مــــــــــــن

آرزوی من همیـن است، ای خــدا!
غوریـان را بـاری دیگـرکـن بـه پـا
 
مــا  نــداریــم اتـحــــاد و دوســتـی
نا خود آگـاه، زار و رنـجـوریـم مـا
 
ما، همه توهین و تحقـیر می شویـم
بـا تـحَمُـل، غـافـل و خوابـیِِِــم مـا
 
زین که بـا رنج و اَلَـم سَـرمی بَریـم
گـوش، به فـرمـان دیگـر داریـم مـا
 
وآن دیـگر، ظـلم و سـتم دارد همی
بَـر وجـود زار، – بی زاریـــم مـــا
 
مـا، نـداریـم رهـبَــری و عـــاقـلـی
تـا کـه بـاشـد اعـتـبـار، الگـوی مـا
 
آنچـه بَرمـا، باعـــثِ تحـقـیـرهــــا
تـخـم نـفـرت را  بران از کـانِ مـا
 
اینـکه سنگین و گرَنگ از درد هـا
بَـر سَـر و تـَن می کَشـیـم انبار، ما
   
کـوعدالت، کـو صداقت، کو صفا؟
بَـر چی باورکرده سالهائیست، ما؟
 
خوابِ غفلت،روزوحشت کُن بدُور
از مـدار و حـوزه ای افـکـــار مـا
 
من که خواهم بعـد ازین آزاده گی
تـو بفـرما!  تـازه کـن اذهــان مــا
 
من دیگـر راهی نمی بیـنـم، بحـق
جُـز تـوئی و اتـحـــاد، در بین مـا
 
تـا شـویـم دسـتیـاب حـق و هویت
راهنـمـا و رهـبـری خواهـیـم مـا
 
رحـم کن، والا مقـام!  بَرحـالِ مـا
تـا ز گــودال جـفـا، خـیـز ایـم مـا

 

 
غوری های  محروم و عزیزم!
بیا ئید افکار مارا شُست و شو کنیم . ما جدآ ضرورت به تغیر فکر برای اتحاد غوری بخاطر کمک به خود، داریم.  خداوند هم، هیچ وقت مُفت یاری ندارد و از ما در مقابل، حرکت می خواهد. آرزو دارم، هر چه زود تر حاکمان کشور ببـیـنـند که غوری ها هم صدا دارند. صدای شمشیرنه، صدای حق در چوکات فرهنگ و ادب.
12/10/1390
afuk@i.ua