آرشیف

2014-12-26

لعل میر دانشور مرادی

جفا: دو بیتی

 
Misbehavior
 
 
ازقضاء روزی شدم عاجز و زار
خــدا داده بجـانـم دردی بسیـــار
تــوی واقـف  زحــالـــم "خماری"
که گشتم عاجز ومسکین و بیمار
 
***
که من  بابستری غم بی قرارم
که شب ها تابه صبح هم ناله دارم
زیک سوُ درد بر جانم جفا کرد
دیگرازدست"خماری"هم بی قرارم .
 
***
خدا داده  بجانم  دردی  بسیار
زبانم خشک لب ها گشته خون بار
زبانی خشک من هم از دو چیز است
یک از درد ،دوم نادیدن یار
 
***
چرا  خماری  نمی  پرُسی  زحا لم ؟؟؟
برفته گوشت بمانده استخوانم
چراه برمن جفاکردی "خماری"؟؟؟
که شب وروز،دوچشمِ انتظارم
 
***
اگر ازحال من گردی خبردار
دل سنگَت بسوزه برمن زار
حوال پرُسی بیایند گردی عالم
به غیراز "خماری"نیست باکسی کار
 
***
چی بودی گل که یکبارت بدیدی
سخن از لب های قندت شنیدی
دوچشمم گر بر روی تو افتد
تمام  درد ها از جانم  پریدی
 
***
چرا خماری  نمی پرُسی زحا لم ؟؟؟
برفته گوشت بمانده استخوانم
چراه  بر من  جفا کردی خماری؟
که شب وروزدوچشمِ انتظارم
 
***
اګرمُردم به خاک من ګذرکن
سری قبرم نشین ناله سرکن
مګرمهر ترادرسینه داشتم
بیامهرخوده ازسینه ام بدرکن
 
***
بیا  جانا  دلم خون  بار  ګشته
فغان وناله ام سرشارګشته
زغمهای همین "خماری" من
بجان من مګرغم خانه ګشته
 
***
بیا  خماری که حال من  خرابه
میان  سینه‌  ام  سیخ  کبابه
بیا جانم کباب را نوش جان کن
کباب عاشقان خوردن ثوابه
 
***
بیا خماری بحال من وداع کن
سفردربیش دارم خیروا کن
سفردربیش دارم دل بدنبال
سری قبرم نشین الوداع کُن
 
***
بیا ای "خماری"سمین ازارم
اگر مرُدم بیا درمزارم
اگرمن مُرده صدساله باشم
برای دیدنت لحَدرا پاره سازم
 
***
ندانستم که یار از من قهربود
گری بانم زه آب دیده تر بود
به  امید  که خماری ازدَر درآید
دوچشم خیره ام با دَمی دربود
  
***
تولیلی شو که من مجنون توباشم
شهید تیغ پُر  خون  توباشم
شهید  تیغ  پُر  خون  خماری
اسیرباحسن گل گون توباشم
 
***
مسلمانان  دلم  بردست  یاره
عجایب د لبرم شوخ نگاره
زتیرغمزه اش جانم زبون شد
به محشرمیروم دل بی قراره.
 

ادامه خواهد داشت…

24/سنبله /1390
شهر فیروزکو ، ولایت غور