آرشیف

گفتم بباغ سبزی و آن نو بهارکو؟ 
شورو نوایِ بلبل و آن آبشار کو؟

دگردهانِ غُنچه ترا پُرزِخنده نیست
زیبایی و طراوتِ آن گلعُزار کو ؟

فصلِ خزان رسیده شکوهِ بهاررفت
گلغُنچه هایِ دامن و گلهایِ پار کو؟

مُرغان خوشنوای تو ترکِ دیارکرد
آن قُمری نشسته برآن شاخسارکو؟

گفتا زخود بپُرس چرا سرسپید شد؟
شادابی و لطافت و صبرو قرارکو؟

آن دلبریکه شام و سحر بود انتظار 
درغُربت وغریبی واینحالِ زارکو؟

درهرنفس که میرود آهنگِ رفتنست
شورو نِشاط و هلهلهٔ روزگار کو؟

گردوغُبارِ نوبتِ پیری برُخ نشست
دستانِ پُر لطافت و اِلطافِ یار کو؟

گرزخمِ دل بسوزنِ هجران کنی رُفو
دوزنده ای کجا بوَدو،دستِ کار کو؟

هرگاه فروغ رَختِ سفربندد ازجهان
ازماو من نپُرس،که او را مزارکو؟

27/9/2013
باتقدیم احترام فروغ ازلندن