آرشیف

شبـــی با فضل استــاد سخـــندان
ادیب و فـاضـل با علم و عــرفان

به هــم بودیم و درد دل بگفتیــم
عجب سر گــــرم یاد جمله یاران

ولی دردا که اســـــــتاد گــــرامی
مریض است و شکایت دارد الآن

دو چشـــــــم نیــکـبیــن او ندارد
تـــــوانائی و بینـــــائی چنــــدان

ازان قصد سفـــر دارد بـــه کابل
گرامـــــی گــــوهر والای دوران

طلب دارد دعـــا از دوستـــــانش
که تا بازآید آن نورش به چشمان

خداونـــدا به حــــق دوستــــانت
پذیرا شــــو تو اشک و آه مایان

دو چشمــی را که جز نیکی نبیند
به این دنیــا مکن زار و پریشان

حکیـــمی ای طبیب و از مــحبت
شفائی ده به قلب زار و حیـــران

تو از فضل خود ای دادار بیچون
به فضل ما شــفائی ده ز احسان

نصیحتــــهای استــــــاد گرامی
نمیگنجد که بر گــویم به دیوان

ازان در نثر بنوشتم بخـــــوانی
که باشد هر یکی لولو و مرجان

ترا(دهزاد)این یک لحظــه دیدار
مبارک باد صــــد بار و هزاران
 

لیل یکشنبه 15 ثور هذا السنه استاد گرانمایه و عالیقدر فضل بزرگوار پای بر چشمان من گذاشته و لحظه ی با هم نشستیم در خلال صحبت استاد خواهش دیدن سایت عزیز جام غور را نمود و من مطالب مندرجه در سایت را برای شان میخواندم و وقتی به شعری از فرخاری صاحب رسیدم و شعر را شروع به خواندن کردم باری متوجه شدم که استاد اشک میریزد و من هم تحت تاثیر قرار گرفته واز خواندن شعر باز ماندم و بعد از لحظه ای استاد گفت که دوباره بخوان و من شعر را دوباره سر تا پا برایش خواندم و شعری طالقانی را نیز برایش خواندم و اطلاعیه فرخاری را …این بار استاد اینقدر متاثر گردیدند که من از اجرای این عمل پشیمان شده و با خود گفتم ایکاش بهانه ی میکردم و سایت را نمیدیدیم بعد از لحظه ی استاد امر کردند تا از جانب ایشان سلامی بگویم به فرخاری صاحب و احتمالا عزیزی صاحب و یا همان طالقانی صاحب و بعد از سلام از طرف من به این بزرگواران بگو که اینگونه ها نوشتن در خور و شایسته ی مقام شما نیست من به هر یک از شما احترام خاص داشته و همه اهل ادب را به کرامت و بزرگی میبینم دریغست که اگر قلم برداشته و به مذمت و ملامت یکدیگر پرداخته و گوهر ناب شعر را به سنگ خاره بزنیم که حتما سودی نداشته وپشیمانی به بار خواهد آورد من یک بار دیگر احترامانه از شما بزرگان خواهشمندم تا ازین مشاعره های همراه با مشاجره صرف نظر نموده شیطان را شرمنده و روی یگدیگر را ببوسید ومن را درین حالت مریضی روحا آرامش بخشیده و از پریشانی من بکاهید . دنیا با همه نیکیها و بدیهاش گذشتنی و فانیست ، خداوند تبارک و تعالی خوبیها را می پسندد ، گذشت و تحمل را دوست دارد ، و بنده گان صابر و خویشتندار را اجر و ثواب میدهد .
این بود توصیه ی استاد گرامی که محضر شما سروران عزیز عرض شد ، امید به حضرت خداوند است که توفیق عمل نصیب همه ی ما بگردد.
دوستان محترم ! استاد مریض است از یکطرف فشار خون و از طرف چشمان شان آب مروارید دارد که باعث رنج و پریشانی همه ی ما گردیده و اکنون بعون الله تعالی عزم سفر دارند تا مداوای شوند و من از همه دوستان بیننده و خواننده خواهشمندم تا از درگاه رب العزت برای استاد شفای عاجل استدعا نمایند که انشاالله تعالی به مصداق فرموده ی مخبر صادق دعای مومن در حق مومن مورد اجابت بارگاه الهی قرار گرفته وبار دیگر استاد را شاد و صحتمند با خود و در کنار خود داشته باشیم .
و ما ذالک علی الله بعزیز