آرشیف

که تا لطف خدای حی سبحان
به جــای نکبت و ادبار گردد

که تا انــدر حضور حقتـعالی
قبول این توبه و اذکار گردد

که تا بر حال اولاد شهیـدان
ترحم سر به سر اشعارگردد

که تـا همـت بیـاید در دل ما
دل مـا از جـفا بیــزار گردد

که تا این رشوه وچوروجپاول
بمایان شرم و ننگ و عار گردد

که تا اهل سواد و علم ودانش
به فن خویش منصبدار گردد

که تا قانون شود هر جا رعایت
سر ظــالم بـــه چوب دار گردد

تحــول تــا پذ یــرد حالت مــا
ز عصیان شرم ما بسیار گردد

که تا ملت شود ملت به معنی
بسیــج ضــد استکبــار گردد

که تا بــر بسته راز کشور ما
به چشم دشمن و اغیار گردد

که تا از هر زبان و هر گروهی
بمــا حب وطــن اظـهار گــردد

که تا بر میز اصحاب سیاست
سخنــور مــردم ابــرار گــردد

که تا شاگرد مکتب در مکاتب
مجهــز با هــمه ابــزار گــردد

که تا قانون شود بر وفق اوضاع
نــظام عسکــری اجــبار گـــردد
هنر را (های ) رفته باز آید
جلو گیری ز هر غدار گردد

که تا بر امر صاحــب اقتداری
مــد یـر نـا کـفــا نا کار گــردد

به غیر آن نبینی روی خوبی
اگر صد این سخن تکرار گردد