آرشیف

شـعــر را ابــزار جــنـگــی سـاخـتـن
در حــریــــم عـــزت کــس تــاخــتــن
 
چسپ وبر چسپی زدن بـر دیـگــران
یــا کــه خـندیـدن بـه ریـش ایـن وآن
 
در گـــریــبــان کــســی آویـــخـــتـــن
آبــــروی مــــردمـــــی را ریـخــتـــن
 
از بــــرادر کــیــنــه بــر دل داشـتــن
تـخـم جـهـل وجنگ وعصیان کاشتن
 
مـردمـی را کـشـتـن وبـستـن به زور
اخـتــنــاق وجــبــر و اکـراه و تــرور
 
ایــن هـنــر نـبـود نــبـاشــد دلــپـسـنـد
یـــاوه گــویـی بـس کـن این دفتر ببند
 
لـغــو بـــاشــد آن سخن در این زمان
کــو سـقــط گـویــد عـبــث دارد بـیــان
 
دوسـتـــداران سـخــن را نــارواســت
دشـمـن انگـاری بــرادر نـا سـزاسـت
 
دشمــن مـا دشـمـن فـرهنـگ مـاسـت
بـا توای اخوی نه کین وجنگ ماست
 
لیــک عـــزت را نگــهــدار هــر کجـا
تـــا شـــوی مـحـبــوب مـخــلـوق خـدا
 
چـشـمـهـا بـگـشـای ودر معـنی بـبـین
نــه بـه زرق وبــرق این دنـیــا ببـیــن
 
مــعــنـویــت اصـــل در آیــیـن مــاست
مــادیــت مـتـروک انـــدر دیـن مـاست
 
هـر کـه غـیـر از این براه دیگر است
دشـمــن دیـــن خـــدای اکــبـــر اســت
 
تــا تــوانــی حـرف نیکو گوی وخـوب
بــر بـنـی آدم چـه لازم سـنـگ وچوب
 
دامــنــت پــر سنـگ از آن مــرز هــا
سـوی مـا دیــگرمـکـن یـک یک رها
 
تــامـبـادا ســر زمــایــان خــون شــود
حـرف (دهـزاد) از ادب بــیـرون شـود