آرشیف

در این روزها هیاهوی مردم بیشتری کشورهای اسلامی ازهرجای به گوش میرسد وازهرطریقی به دوستان،خویشاوندان وآشنایان خودپیام های تبریکی بمناسبت  نوروزارسال

 وسال جدید را سال صلح وصفا، صمیمیت ، سعادت ،خوشبختی ، افتخار وعزت برای یکدیگر آرزو میکنند ، درمیان این همه خلق خدا جمعی هم مردم افغانستان هستند که درهرگوشه وکنار جهان پراکنده اما خجسته روز نوروزوآغازسال جدید خورشیدی را که ریشه درفرهنگ ورسوم قدیمی ما دارد جشن میگیرند ، درکشورمارسم براین است که دراین روزبه حکم تغیر طبیعت مردم هم، همه چیز شان را تغیرمیدهند. خانه هایشان راتمیز،لباسهای فاخر به جان وازفرش وظرف نواستفاده وغذاهای متنوع وحتی میوه نوروزی بنام هفت سین مهمان دستارخوان ها میشود ، جوانان واطفال با اجرای انواع سرگرمی ها مانند تخم جنگی،گودی پران بازی ،چارپلاغ و …….به جاده هاریخته ولباسهای نوی شان راتایکروزکهنه میکنند،مردم درکابل به زیارت سخی،شهدای صالحین وعاشقان وعارفان رفته وبابرافراشتن جنده وبلند شدن به کوه های مرتفع روز اول سال را باجنب وجوش خاص جشن میگیرند ،همچنان مردم ازهرگوشه افغانستان به جشن میله گل سرخ درمزارشریف شرکت میورزند وباحضورگسترده شان به زیارت سخی وجنده بالا وباشور وهلهمله زیاد به دربار خداوند نیایش نموده وبانیت اینکه درزندگی اینده فکروتصمیم نوی داشته باشند،مایحتاج شان رااز نزد اوتعالی میطلبند.

امانخستین روزحمل وآغازهرسال خورشیدی علاوه براینکه روزامیدواری ها به احاد مردم است،درکشورمثل افغانستان سکوی خوبی هم برای دولت مردان وتعدادکه دردستگاه فرسوده حکومت سرگرم اجرای وظیفه هستند،میباشد.درست 360 روزقبل ازامروزبیاددارم مقامات بلندرتبه دولت دراجتماعات بزرگ درشهرهای مانندمزارشریف،کابل،هرات و… درتریبونها،منابرومساجد به پیشگاه مردم ایستاده شده به لاف سرایی پرداختند.چیزی بسیار جالب که همیشه بگونه متحدالشکلی توسط مقامات دربیانیه ها،پیامهای کتبی واعلامیه های عریض وطویل شان بازتاب میابد،فقط خیال بافی ودرچارچوب یک آرزواست که بعدا نه اقدام عملی دارند ونه هم تکرار میگردند.بگونه مثال میگویند"سال جدید ونوروز رابه شماوتمام مردم افغانستان تبریک گفته امیدوارهستیم که سال جدیدپیام صلح وثبات،امنیت،وحدت،اخوت،یکپارچگی،صفاوصمیمیت،محبت،سعادت وخوشبختی،ترقی وشگوفایی،پیشرفت وتوسعه وبازسازی رابه ارمغان داشته باشد " اما بعدازاینکه ازمنبر ویاتریبون پایین میشوند مثل اینکه نه چیزی گفته بودندونه هم آرزوی کرده بودند،کارهاکماکان ادامه پیدامیکندودیگرکسی ازین ذوات محترم به فکراین نمی افتندکه بخاطرتحکیم صلح،تامین امنیت،آبادی وشگوفایی کشورچه گامهای عملی جدیدی رادرسال جدیدبردارند. برای ثبوت این ادعا نظراجمالی به یکسال که گذشت می اندازیم.

امنیت: سال گذشته که درآغازآن چنین آرزوهای به مردم برده میشد،بدبختانه خونین ترین دوره درشش سال حکومت آقای کرزی خوانده شده است،مبارزه مشترک بین المللی علیه تروریزم،القاعده وطالبان درافغانستان نسبت به سال قبل اش ناکام بوده وحتی دامنه فعالیت دهشت افگنی طالبان هم درافغانستان وهم درپاکستان نسبت به گذشته گسترده ترشده است،افزایش کشتارغیرنظامیان،افزایش انفجارات خونین وحملات انتحاری درشهرهای بزرگ ازجمله دربغلان ،انتشارنتایج تحقیقات سناتوران امریکایی نسبت به عدم حاکمیت دولت در70درصدخاک افغانستان،ایجادشکاف میان نیروهای انگلیسی وامریکایی درچارچوب ناتودرجنوب،دلسردی وتظاهرات مردم کانادا نسبت به ادامه حضورسربازان آنکشوردرافغانستان،افزایش بی سابقه کشت وقاچاق موادمخدردرجنوب،صف آرایی مجددطالبان بعنوان یک نیروی قوی دربرابردولت،افزایش اختطاف هاوسرقت های مسلحانه درکشور،راه گیری ها ،ایجاد دهشت واضطراب به کارمندان امدادرسان وافزایش اختلاس،رشوه ستانی وفساد اداری که خود دربرهم زدن امنیت نقش کلیدی دارد،همه وهمه ازمواردهستند که درسال گذشته برخلاف انتظارمقامات بوقوع پیوست.

حقوق بشر: شعاررعایت وتامین حقوق بشرکه ازاولویت های حکومت دموکرات آقای کرزی به شمارمیرفت درسال که گذشت بدترین حالت راداشته وکوچکترین دست آوردی برای مردم نداشته است،چنانچه اعلامیه اخیریکه ازجانب دفترملل متحددرکابل(دفترامورحقوق بشریوناما)به نشررسیده است وضعیت حقوق بشردراین کشوررا شکننده توصیف نموده واظهارشده است  که مقامات افغان از نظر میثاق بین المللی حقوق بشر، مسئولیت های خود را در بخش های اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی انجام نداده اند. به همین ترتیب وضعیت زنان درافغانستان باتمام هیاهویی دولتمردان هنوزبدترشده وشاید همه شاهد هستیم که یک خانم بیچاره دریکی ازولایات جنوب کشورگوش وبینی اش بریده،سرش تراش وبدنش سوختانده شده است. همانکونه ده ها نمونه های ازنقض حقوق بشروجودداردکه برشمردن آنها نیازمند آمارگیری دقیق بوده وازحوصله بحث مانیزخارج است.

وحدت ملی: حکومت،قانون وقضا به مثابه پاسبان ارزش هایی ملی وضوابط زندگی جمعی،نه تنها گام عملی برنداشتندکه مردم رابه فرقه های ناهمگون مبنی برقراین زبان،قوم وقبیله ومذهب تقسیم نموده اند،بطورمثال اقدام اخیر آقای خرم وزیراطلاعات وفرهنگ(به تعبیرخودش کلتور) به برطرف نمودن یک ژرنالست بجرم بکاربردن واژه فارسی بجای پشتوازرادیوتلویزیون ملی واستجواب وی ازجانب کمسیون فرهنگی مجلس نماینده گان وبازتاب آن در مطبوعات که غوغا به پاکرده بود،یک حرکت ملی است ؟ زبان به عنوان "افزارافهام وتفهیم ووسیله بیان عینی پدیده های ذهنی" متاسفانه به یک حربه سیاسی تبدیل شده که مقامات کشورما آگاهانه دربازیهای سیاسی وبرخوردهای شخصی ازآن بعنوان ابزار استفاده مینمایند. همچنان اقدام اخیر آقای اتمروزیرمعارف که میخواهد مکاتب پشتووفارسی رادرکابل ازهم جدا بسازد،یک اقدام نابخردانه است که نه تنها شیرازه وحدت ملی را متلاشی میسازد که تعصب قومی وزبانی رامیان توده ها بیشترازپیش خلق میکند . همچنان درتمام ساحات حیات اجتماعی اقتصادی،فرهنگی وجامعه مدنی گامهای عملی ومثمربرداشته نشده است .

بنا بایک نتیجه گیری میشه گفت که برای مقامات تازه به قدرت رسیده ما فقط همین قدر کافی است که یک روز بهانه ای داشته داشته باشند تا ازآدرس چوکی ومقام شان درتریبون ها ویا درنامه های کتبی دروغ سرایی وظاهرنمایی کنند وحتی برای بسیاری های شان که من مشناسم فقط ارسال نمونه امضایش درپایین نامه ازآدرس یک مقام، بزرگترین دست آورد بوده ونیازی بالاتر ازان نمیبیند که کاری هم بکند.بنا بر آن تنهاآرزوبردن مقامات مبنی بر اینکه سال نو را به ما سال صلح وثبات …….بطلبند واین امیدها گام های عملی درپی نداشته باشند ،قطعا خیال پردازی خواهد بود واگروضع به همینکونه دوام پیدا نماید آینده بدتری متاسفانه درسال87 به سراغ مردم رنجدیده افغانستان خواهد آمد ،لذا دیگر این امیدها تکرار شده مثل انیکه سال جدید نداشته باشیم .

در اخیر سال جدید ونوروز را به همه دوستان وخواننده گان سایت جام غورتبریک گفته امیدوارم همرای فامیل های نجیب تان صحتمند وکامیاب باشید.