آرشیف

کـشـت انــدیـشـه بـه پـنـدار جـهـــان

حـا صـلـی بـدهـد کـه مـا نـد جاودان

در زمـیــن اجـتـمـــاع و روزگــــــار

بـــر دوام ایـــن حـیـات مـا نــد کــار

مــحـــو گـــرد نـد روح ماو جان ما

از وجــــودت ایـــده ات بــدهــد نــدا

در بـســا ط ایــن جـهــان بـار دگــر

از تــوبــا شـد حـا طــراتی جلوه گر

مست و عا شق با خـرد همراه شو

ا یــتــی از مـعـی خــود خـواه شــو

ایــن درخـتــی زنـد گــی را یـار ده

بــر بـقــا یـت رفــعــــت پــنــــدارده

بـــر تــظــلـم جـنـگ ممـنی کن بپـا

مــی‌شـود افـکـار تـو بـر تـو سـپـا

خــویـش را بـار خـرد کن که زان

تــا شـــوی اذاد از قــیــــد زمـــان

مر گ مـعـنی بازد و گر دد حیا ت

تو زجسم وروح خـود یا بی نجات

حــا صــل کـشـتــت بـما ند قر نها

بــر نـهــاد زنـــد کـان یـا بــد بـقـا

گــر بـکـاری گل بدستی هر کسی

خــــار دررد دامـن و دلـهـا بـسی

کـشـت تـو گــر حـکـمـت دنـیا بود

عــا شـشـقـا نـت دائـمـاً پیدا شود

بــر حـقــیـقـت ریـشه گیرد کار تو

چشم حق بین عا شقی افکار تــو

تکیه بر عقل و خرد را پیشـه دار

تا که گردی بر چها نت رسته گار

نو مبر 2009