آرشیف

2014-12-23

دوکتور نصیر ندا

ساغر

شد تهی سا غر ز می دا نی چرا
بر حر یفا ن گشه عا مل شیخ ما
در کمین بودند که تا گر دیم مست
سر کشیدند تا بدر دش بی بها
سر گران و بی‌خبر بودیم ز خو یش
جا م بشکسته بکر دند زیر پا
شیشه و شا هد همه غا رت شدند
بنده شد صو فی بدستی نا خد ا
جای تقسیم مَحبت سا قی حا ل
دست دراز و ا ب خوا هد بر بفا
محتسب نبود خبر از وا فعه
فا ضی راحکمی به عد ل با شد کجا
غا رتی عشق و مَحبت کر ده اند
بر سقو طی او ج عشر ت گشت رها
نظم و ا ئین د وا م زند کی
کر ده بر هم آن عد و بی حدا