آرشیف

2014-12-22

دوکتور نصیر ندا

وطــــــــــــــن

ای وطن تاریخ تو یکسر غم اســـت                 سالهــای عمـــــر تـو در ماتـــم اسـت

قـــرن هــــای زنــدگی شبهــای تـار                 جنــــگهــائی خانـــــدانی پیــــهم اسـت

مایــــــۀ فخــر شــهان نـــام توبــــود                 بی سـر وسامـان شدی اکنون غم است

ایـــکه پــــروردی تمـــد نهــا زیـــاد                 نه زکــوشــانت خبر نـــه از جــم است  

بــار هـــا از دست دشـــــمن سوختی                باز میـسوزی کــه گـوئی آن کــم است

جنگ  بر نعشت روان در سالها ست                پیــکرت آغوشته در خون هـردم است

نیستت آرامــش بــــرای مـــردمـــان                روز وشب پیــهم صدائــی دم بـم است

پـــاره پــاره گشتـــه ئـی از جنــــگها                مـــرحــم زخمت سوال مبـــهـــم است

تپــــــــه هایــت پر زقبــــر نو جـوان                اهتــزازی جان کــاهی پرچـــــم است

اجنـــبــی ودست نشــــــان او کنـــون               حـــکم ران وصــاحب تخت جــم است

هست پــــیران ســـوگــوار وغمــزده                کــودکــان دانــی، نشــــان ماتـــم است

هر کـــه را بیــنی دران ملک ودیـــار               تـن حـزین وخـار ،دل غــرق غم است

گشـــــته دائمـــــــی  بتـــو ای زاد گاه               شب همیـش بـیداد ها پشتـی هـــم است

نصیر ندا اکتبر 1997