آرشیف

2014-12-28

محمد نعیم جوهر

نیست کـــــــــــــه نیست

مـثلِ من کس به جهان دربدری نیست که نیست
عاشق و بی وطن و خونجگری نیست که نیست

جـان بـه لـب آمـده از کـشـمکشِ چرخِ فلک
بهرِ پروازِ نفس بال و پری نیست که نیست

 

دردِ رســوائ خــود را بـه کـی گــویـــم یارب

که جهانم خبر از چشمِ تری نیست که نیست

 

هـمــه یــارانِ جـهــان گـشـتــه دل آزار مــــرا

همدم و مؤنس و یارِ دیگری نیست که نیست

 

تـــارِ مــویـــش بــه نــظر هـمچو کمر مـیـبـیـنم

ور نه در موی میانش کمری نیست که نـیست

 

هر قدر چاره نمودم ، مگـر افـسـوس افـســوس

ز سـرِ کـوی تـو دل را سـفـری نیست که نـیست
 

بــه دلِ ســنـگِ تــو ای دشمنِ جانم بـه خدا

نالۀ مرغِ دلم را اثـــری نـیـسـت کـه نـیست

 

سـالـهـا شــد کـه بـه بـاغِ دلِ خـونـیـــن جـگــرم

طوطی خوش سخنِ لب شکری نیست که نیست

 

بـهـــرِ تـشــویـــقِ دلِ نـســـلِ جــــوانِ وطـنم

اهلِ این مجلسِ مارا نظری نیست که نیست

 

ای (ثنا) وصفِ تُـرا پــیــشِ کـی گـویـم دایــم

که مراسوی تو یکنامه بری نیست که نیست

 

من چه گویم ز عــزیـــزانِ هُـنـر پرورِ خویش

(فضلِ) مارابه گدایان نظری نیست که نیست

 

ز (فروغِ ) تـوکه روشن شده است کُلبۀ من

نظرم بر رُخِ شمس و قمری نیست که نیست

 

بـه جُز از طبعِ رسائ تو (عزیزه) به چمن

بُلبُلِ نغـمه سرای دیگری نیست که نیست

 

بــر رُخِ ( نـرگــسِ ) زیـبــای خُـمــار آلـودش 

نظرِ شاهِ جهان را گُذری نیست که نـیـسـت

 

نه ز(ساقی)ونه از(ساغری)(احسان) برماست

مـي مـیـخــانـــۀ مـــارا اثــری نـیـست که نیست

 

گـشـتــه کـمـیـاب چـرا، (ثـاقب) شرین سُخنم

مُدتی شد ز (صبا) هم خبری نیست که نیست

 

طـرزِ گُـفـتارِ (شــریـفـی) شده امروز قشنگ

به کدام باغِ گلِ ، تاجِ سری نیست که نیست

 

ز غــمِ خـانـــه خــرابِ شـبـی پُـر سـوزم باز

شامِ تاریکِ دلم را سحری نیست که نیسپ

 

(راعـیــا) دســتِ دُعـــا دار بـلـنـد سـوی خدا

(جوهرِ) مانده یتیم راپدری نیست که نیست

 

محمد نعیم (جوهر)

آلمان

16.04.2012