آرشیف

2014-12-22

دوکتور نصیر ندا

نـــدای مـــا

ای وطن! داریـــم بــــه ســویت مــــا نــدا           گـوش کــن ای همـوطـن  ایـن نــالـــه هـــا

داد وفــریـادیسـت کــه بــوده در قـــــرون          دردرون ســـیـــنـه هــــــای  پـــر زخــــون

از همــه انـــواع رنج، این نــالـه هـــاست          از همـــان خـلـق وهـمـــان  دورانـهــــا ست

نـالـه هــای  کـودکـی ، بــی مــــادر است           یا غــریوی ضجــــه هـای  خــواهـــر است

یــــا فــغـــان پــیــر مـــــرد وپــیــــرزال           جـــبــــر دیـــــده ، ازعــــدو بـــد ســـــگا ل

مــــــرد وزن پـیــر وجـوانـت کـودکـــان            زنــده گــی بـــرده بـــه ســــر درخــاکــدان

ایـن هـمــــه آه وألــم یـکجــــا شـــــد نــد            قــــا صـــدانــی از تــــه دلـهـــــا شــــدنــــد

ایـن نــوارا ســـوی تــو، دارنــد بــلـنـــد            تــا کـــــه بـــر دل رحـــم آیــــد زان گــزنـد

مـیــدهــنــد بــر تــو پیـــــام خـویـش را             آرزوی  إلـــــتـــیـــــــــــام خــــــــویــش را

مـیــکننـد بــر تــو بیـــان آنــرا چنـــــان            تـا بــدانــی ایـن فــلک کـــرده چــه ســــا ن

کـن نظـــر ســـویت، بـدانـــی همــوطن            در کجـــائی، در چــه حــالسـت روح وتـــن

هر کــه هستـی آن وطن جائی تو هست           خــــانـــۀ تـــو، خــانــــۀ، آبــا ی تــو هـسـت

در دوام قـــــرنهــــــا هـستـــی بــــه آن            زنـــدگـــی ومـــــرگ تــــو د ر آن مــکـا ن

گرکــنی ویــران گـــری، ویـران شوی            گـــرکـنــی آبـــا د، تــــو شـــــادان شـــــوی

گــــر کـننـد غــارت، مــلک تــو کـنـند            ثــــروت وجـــــــا ه وجــــــــلال تـــو کـنـند

گــر کشند فــرزند ملک، فــرزند تست            خــون ریـخـتـن از هـمـــان دلــبـنـد تـوســت

گــر کـننـد فـتـنه گـــری انــدر میـــــان            نظـــم تــو بـــــر هـــم زنـنـد در خــا نــدا ن

گــر بـود جــاهــل، بـرایت حکمــــران           زنــدگــی را بــر تــو ســـازنـد پــرزیـــــا ن

دشـمــنــا نت گــر شــوند پـیــروز بـاز           جـــا بــرانــه بــر تــو دارنـد، تـاخـت وتــا ز

گــــر شــود بــی آبـــرو آن ســاکـــنان            آبــــــروی تـســت، دانـــــی؟ در مــیــــــا ن

افــتــخــــار و افــتضـاح تـو یکـیســت            إبــتـــــداء  وإنــتـــهــــا ی تــــو یکــیـــسـت

گـــر نـدارد خــلق تــو عـــلم وســــواد            پـیــشــــه اش گـــردد همــان جنگ وفســا د

گـــر کــنـی روشــن چــــراغ عــلم را            راه یـــــا بـــــی تــــو، بســـوی ا رتـقــــــاء

کــار تــو، إعـمــــار آن میــهـن کـنـــد            خـــــا ر زاران را هــمــــــه گلـشـن کــنـــد

وحـدتـت بـاشــد بـتــو شــــرط بقـــــاء            مـشـت آهــن بــــر دفــــاع از هــــر دغــــا

پاک کـن دل را زهـــر کین وستـــیــز             بـــا اراد ت تــــو زجـــــا ی خـــود بـخــیــز

إتـکـــا کــن تــو بـــه عقـــل خویشـتن             إنــتــخــــــاب راه کـــن، ا ی هــمـــوطــــن

شــیــوۀ پــاریــنــه هــــا رفـتـــه زکار            زنــدگـــی آن ســــان نمــودن، هسـت عــا ر

با صــداقـت کار خـویـش آغـــاز کـن            روحـی خــودرا بــا زمـــان هـمـســـا ز کــن

 

دکتور – نصیر- ندا 20-11-2005