آرشیف

2014-12-28

محمد نعیم جوهر

فــــــــرمــــــــان دل

یـک نـظـراز کُـنـجـکِ بـامَـت کُـنــم
یــــارِ قـــدیــــم بــــاز سـلامـت کنم
 
مــن کـــه هـنـــوز بـال و پـرِ آتشم
عشق اگر خواست چه نـامـت کنم
 
کا شکی در کوچه و بازارِ عـشق 
بـــاده بــه لـب از لــبِ جـامـت کنم
 
آهـــوی آن دشـــتِ سـمـرقـنــدِ تـو
مــن چــه رقـم بـسـتـه بدامت کنم
 
نـالـــه کـنـم  گـــریـه کـنـم تا سحر
عَــرضِ دلــم بـر دَرِ شـامـت کـنـم
 
کــاش کشم پشتِ دَرت جـان زِتـن
شـرطِ وفــا را بـــه کـــلامـت کـنم
 
راســت بِـگـــو دِلـبَــرو جـانـم ترا
ازچه طریق مونِس و رامت کـنم
 
بـــاز بـــه فـــرمـانِ دِلـم ای صنم 
« جوهرِ» بیچاره غــلامـت کـنـم