آرشیف

2014-12-23

دوکتور نصیر ندا

زهـــر نـــفــــــــاق

مــا زیــاران چـشــم یــاری داشـتــیـم )

(خــود غـلــط بـود آنـچــه مـا پـنـداشتیم

بــــا مـَحـبــت بــذر کــردیــــم بـــــاغ دل

کــی ثــمـــر داد آنـچـه مـا خود کاشتـیم

ســر فــــدا کــردیــم بــــــراه دوســتـــی

هـــر چــه داشـتـیم در رهش بگذاشتیم

آنـچــه مـیــشــد پــر ثـمر در طول عمر

در تــکــــا مـــل مـا چـنـیـن پـنـدا شتیم

ســــالــهــــا در قــیـــد وبــنــد دوســتـی

در بــقـــا یــش مــا عــلـم افـراشـتـیـــم

تـــا رســانــیـــم اش بــه آن حـد کـمـال

بـــار هــایــش مــا بـدوش بـر داشـتـیـم

روحـــی نــا پــاکــی بـــزد رنــگ سـیـاه

در هــمــان مـنـظـر کـه بـا خـود داشتیم

در بـــن گـلــهـــا بــریـخــت زهـر نـفـاق

تـــا بـشــو یـــد آنــچـــه در سـر داشتیم

آن درخــتـــــــی آرزو بـــــــار کــــه داد

مــا جـــدائ مـیـوه زان بـــر داشـتــیــم

 

اگست 2009