آرشیف

2014-12-28

محمد نعیم جوهر

جــگــــر پــــــــــــــاره

کنون که ترکِ سر و دلبر و ستاره کنم
خوشم که این دلِ بشکسته را دوپاره کنم 

ز بسکه هر در امُید بسته گشته مرا 
بمرگ اگر نکنم تکیه،پس چه چاره کنم 

بدستِ خود کفنم راببر کشم امشب
اگر ز دامنِ کویت دمی کناره کنم

دوچشمِ خودبکنم آشنای رُخسارت
بشرط آنکه ترا تا سحر نظاره کنم

گمان مبرکه جگرپاره انتظارت نیست
بیا که بر قدمت خون دل فواره کنم

به جُز تو کورشوددیده ام درین عالم
اگر به سوی بُتی غیر تو اشاره کنم

تمامِ دفتر و دیوانِ (جوهر) خود را
الهی کاش به پای توپاره پاره کنم

محمد نعیم جوهر 
15,01,2012