آرشیف

2015-1-29

دید بان کنار جاده

اوصـــــــاف طالب و دولت

خدايا! اين چه روزاست برسري ما
جـــهان  تاريك دردور وبـري مــا
 
بهرجا انتحار و جــنگ و كــــشتار
هـمه اززنــدگي گــشــــتيم و بيـــزار
 
بـــود انگـــريز انــدرراس كشتار
زجــــــرّاري آي. اس. آي مـــكار
 
سراســــركشور ما درتنــــــــازع
كسي را نيســت يــاراي تواضــــع
 
زيكسو طالبان انـدر تـــرور انـــد
زديگرسوي دولت دست به چوراند
 
زيكسو طالب است انـدر شرارت
زديگر سوي دولت دست به غارت
 
زيــكسو طالبــان باشـند خونخوار
زديگر ســو بما مـــافيست غـــدار
 
زدود بمـــب و آواز طــــــــياره
نمانــــده هيچ كـــس را راه وچاره
 
بسي طفل و صغير و پيرو بـرنا
همي غلطند به خـــــاري زيرهر پا
 
زنـــان ودختران پــاك ومعصوم
بـصد خاري شوند في الفور مـعدوم
 
شبـــانگاه تاخت وتــاز خارجيان
بهــر قــريه بهـــر خانه نمايــــان
 
بيابندو بسازند قــتل يك ســـــــر
همگي يك ســـــره كهتــرومهتـــر
 
بــود طالب به فــكر انتــــحاري
ولــي دولــت به چرت پـول داري
 
به طالــب نيست يــاراي تضرع
زدولــت كـي بــود جاي تــــــوقع
 
يكـي با حــكم كافـــر سر به بُـرُّد
ديـــگر بــااذن او رشــوه بـــگيرد
 
به طالب هست رايج حكم انگريز
به دولـت امريكاراست ازپسي ميز
 
يكــي فـــرمان دهد باقتل مـــردم
ديگــررا هســت نيشي مثـل گژدم
 
يــكي بانـام ديـن و امــر انگــريز
يكي درچرت رشوت خيلي ها تيز
 
يـــكي بانــام دين يــاغي وگمــراه
ديــگـريك مافـــياي زشــت بدراه
 
بيـــــازارنـد هــريك مـردمان را
رســانند باتهــي دســــتان زيان را
 
 مســاوي ميــروند با پـ‌‌يش هـــردو
بــراي كشــتن مــردم زهــر ســو
 
چـــنين وضعي بود حــاكم به مـردم
رويـــش زنــدگي از پــيش مـا گـــم
 
نميـــدانيـم چه ســازيم اي خـــدايــا!
زلطــف خويــش بــرما رحــم بنما
 
بــغير از تــو نــداريم جايــگاهــــي
نــه يــار و يــاورو نــه هـم پنـاهـي
 
به حــال ما خــودت رحم كن خـدايا!
جــهال ومافــي را  كــم كــن خدايا!
 
نجــاتــي ده وطـن را زيـن دوظالــم
كـه تـا يابيــم و راْهِ پــاك وســـالــم
 
تــوئي يـارب بــما حــامــي وبــادار
بـكن اين هــردو را يكدم نگونســـار
 

آمــــــين
ع. ك . بي ريا
دلو 1390 برابر با 3  فبروري 2012
كــــــابل