آرشیف

عزیز من خبری از دل سفر بفرست
به کوه مشوره کن از حضور جر بفرست

تلکس کن کمی آهو و لاله و زیره
به غچی ی تلفن، فوج شانه سر بفرست

هوای تازه بچین از هلنگ نو یک مشک
بدست باد سفر پیشۀ سحر بفرست

بیار خیمه به یورت فراخ «انترنت»
دو، سه سمند سوار پیامگر بفرست

رف بلند سوی شرق، دست چپ یار است
زیاد رفته دلم، زودتر بفرست

فریب خورده ام امروز و دل بدی دارم
کمی قروت ز شیرازۀ سحر بفرست

طراوت جل و ریحان و قدری گندم زار
علاج سینۀ تلخ و حواس کر بفرست

یگانه مخزن لعل و جواهری ای دوست
ز شعر دلکش خود یکسره گُهر بفرست

به کوه (سینی) و (سنگان) بهار و لاله بکار
به شام تار دل ما یکی سحر بفرست

چه شد که مردم ما خون خود ز خون شویند؟
بحیرتم ز تو پرسم، یکی نظر بفرست

فدای خاطره هایت ز ملک (جوغالک)
بیا بگو سخن از دشت و کوه و جر بفرست

حکایتی ز (سکینه)، ز (سر سبد) بر خوان
ز آتش دل (طالب) که زد شرر بفرست

چه گفت حضرت آثم ز سرخ سرای شریف
علاج باطن بیمار بی خبر بفرست