X

آرشیف

بهار و باران
مارس 26, 2016

قاضی مستمند غوری

دنبال کردن نویسنده
بهاریه ای با ستقبال از استاد عنصری بلخی که گفته بود
 
« غـنـودستند بــر مـــاه مـنـوَّر
خط و زلفین آن بت روی دلبر »

« یکی را سـنـبـل نــورستـه بـالـیـن
یکی را لالۀ خود روی بستر» …

 
 
بهار و باران
 
بهــــار آمـد جهــان شـد تــازه و تـر
فــــــرود آیــــد ز ابـــر تـیـره گـوهر

یکی را نـیـکی و خـوبـی است، مَقدَم
یـکــی را مـهـر یـزدانی است در بـر

بـبـیـن کـاین ابـر و این باران رحمت
بـه نــوروز دل افـــروز است خـوشتـر

یـکـــی افـراخـتــه بـر سـقـف، خـیـمه
یـکـی انـداخــتـــه بـر سـبـزه، بـسـتــر

ز رعــــد و بـرق غــوغــای بـپـا شد
چـــــه دل انگـیــز بــاشـد ای بـــرادر

یـکـــی چــون نـعـرۀ مــرد مـجـاهـد
یـکــی چـــون شـعــلـۀ تـیـــــغ دلاور

بـــه بـــالا ابـــرهـــای نـیـل، مـانـنــد
بــه پـائـیـن قـطـــره هــای نـورگـسـتـر

یـکــی چـــون مـکـتـب الـحــاد، تـیــره
یـکـی چــــون دیـــن اسلامــی مـنـــــوَّر

چــــو مـن شـیـدای بــاران و بـهـــارم
کـنــون ایــن هــــردو آمـــد در بـرابـر

یـکــی را رحـمــــت داد ار خــــوانـــم
یـکــی را فـصل عـشــق و مـهـر پـرور

نــوای کـبـــک آیــــد از ســـر کـــــوه
بـهـــــر وادی نـمـایـــد آب شـــرشــــر

یـکـــی چـــون عـاشــق دلــدار دیــــده
یـکـی چـــون خـنـــدۀ دو یــار هـمـسـر

دریـغــــا مـلــــت مـــا مـیـهـن مــــــا
کــــه دارد حــالـــــت انــــــــــدوه آور

یـکــی بــا فـتـنـه هــا دست و گریـبـان
یـکـی بــا خــون شـده آلـــوده پـیـکــــر

چـو روس و نـوکـر وی سـرنگـون شـد
ز تـخــت اقـتــــدار از لــطــــــــف داور

یـکـــی از نـقـشـــۀ دنـیـا عــدم گـشـــت
یـکـی گــردیـــد خــــوار و زار و ابـتــر

دریـنـجـــا رأیـــت حــق پــرفـشـان شــد
دریـنـجـــا دولـــت دیــن یــافـت زیــــور

یـکــی افـگـنــد بـــر مـــا ظـل رحـمــت
یـکــی هـمـچــون هـمـا گـسـتـرد شـهـپـــر

نــه جـای جنگ و آشــوب و جــدل بــــود
نــه وقـــت فــتــنـــه و نـیـــرنـــــگ و آذر

یـکـی مـعـــدوم شــد چـــون لشکـر سرخ
یـکـــی مـنکـوب شـد بــی حـد و بـی مـرَّ

ولـیـکـــن فـتـنـــه را بـیـــدار کــــــردنــــد
دو گـــونــــه فـتـنـــه جــویـــان سـبـکـســر

یــکـــی دیــوانـــۀ کـرســی و قــــــدرت
یـکــی آن دشـمـــن بـیـگــانـــــه پــــــرور

ز هــرسـو دســـت هــا گـردیــد، پـیـــــدا
ز هــرســوی بـــــلا آورد ســـــر بــــــر

یـکــی از خــــاور آمــد هـمـچـــو دیــوان
یـکـــی از بــاخــتـــــر آورد لـشــکـــــــر

بـــه یـکـبــــاره بـمـــا آتـش گـشـــودنــــد
ز صـحـــن خـانــــــه و از خــــــارج در

یــکــی بـــــر روی مــا افـگـنـــد، نـیــــزه
یـکــی بـــر پـشـت مـا انــداخــت، خـنـجـر

دو مـنـظـور اسـت در ایــن کـشـور مــــا
هـمــه بـیـگـانـگـــان را جـمـلـــه یــکـســر

یـکــی آنـکــه نـظــام حــق نــبـــاشــــــد
یـکـــی آنــکه نـبـاشـــد هـیــچ عــســکـــر

بــهــــردم فـتـنــــۀ نــــــو آورنـــــــدش
بـهـــر لـحـظـــــۀ پـــلان شــوم دیــگــر

یـکــی چـون گـرگ نـحس آدمــی خـوار
یـکــی چــون اژدهــای زشـت دوســــر

کـه تــا ایـن مـلـک مـــا را در کف آرنــد
کـــه تــا مـــارا کـنـنــد از جـور مـضـطـر

یـکـی هـمـچـــون مـتـــاع رایـــگــانـــــی
یـکــی چــون صـحـنــۀ آشــــوب مـحـشـر

کـنــون آشــوب بـر مــا گـشـتــه حــایـــط
کـنـــون فـتـنـــه بـمـــا پـیـچــیـــده، چـنـبـر

یـکــی چـــون بـحــر نـــاپـیـــدا کـــرانـــه
یـکـــی چـــون کـشـتـی بـشـکـسـتـه لـنـگـر

بـهــار امـســـال یـکـجــا شــد بـــه بــاران
بـــود ایــن فــال نـیــک و حـــال بـهـتــــر

یـکــی هـمـچــون ضمـیـر نـیـک مـــردان
یکی هـمـچـون بـهـشت و حـوض کـوثــــر

دعــای مـسـتـمـنـد از حـق دو چـیـز اسـت
بـپـایـــان نــامــــۀ ایـــن چـــامـــۀ تــــــــر

یــکـــــــی آزادی افـــــــــــراد مـلــــــــت
یـکــی صـلــــح و ثـبـــات و خـیــر کـشـور

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

قاضی مستمند غوری

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها