X

آرشیف

دیار آشنا
دسامبر 22, 2014

دوکتور نصیر ندا

دنبال کردن نویسنده

آشـــــنا اسـت در جهـــان ایـن نـــــام مـن             در بـیـــــان دوره هــــــائـــی بــس کـــهـــن

مــن کــــه پـــیرم عـمـــر دارم در هــزار            پـــر زبـــار است قــلب مــن از یــــادگـــــار

گشتــــه پــرورده  بــــــه آغـوشـــم زیــاد             راد مـــــــــردان ؛ آگـــهـــــان زنـــده یـــــاد

خــوش در خـشـــید ست اینجا در جهــان             زرتـــشـــت نیـــک کــــــــــردار زمـــــــان

داده  بــــــودا؛ افــتــــخــــارم بســــــــیار             بــــا نمــــود جــــــا ویـــــدانـــــه شــاهــکار

شــــرق وغـــرب آسـیــــارا مـــــرز دار             خـــلق هــــای پـــــر شجـــاع ایـــن دیــــــار

ثــروت فــــرهــنگ مـــــن  دارد غــــنا              ایـــن جهـــــان را مـــــن دیـــــــار آشـــــنـا

عــاشـــــقــان ثــروتــم بســـیــــار بـــود              گـــاه معـشــوقـــان بــــه قلـبـــم رهــگشــود

مصــریــان را لعـــل هــایــــم لاجـــورد              کـــرد بـــه ســـویــم رهســــپار ورهـــنورد

راه  اســـکـندر ز این ســــو میـــگذشت              آن غــــرورم پــــــای فــخـــــر او شــکست

چنگـــیز وتیـــمـــور بـه این پهــنائی من             خــاک ره گشتــــند به این ســــودائــی مــــن

ســــده هــا است کــه شـــدم افسانـــه وار             در غــــــبـــار تــــیرۀ   گشــــتـــم حـصـــار

انگلــیس وروسیـــئــی  همـتــــا ئـــی آن              بـــــر هـــــوائــــی آرزو دادنــــــد جــــــان

آسمــــان از بــهـــر غـــا رت ســوی من              تـاختـــند بـر شهــــر وده هـــم کـوئـی مـــن

جستــجو کــردنـد بــه ایـن ویـــرانه هـــا             تــا کــی؟ مـــانده شـــایـــدم گنــج بـــه جـــا

بــر تجــــاوز مشـــت آهـــن کـــوفـــتــم              روح شـــا نـــرا در بـــــد نهـــا  ســـوخــتـم

آمـــدند بــــازم زننـد نیـــشـم چــو مــــار             روز مــــن را مثــــل شـب کــــردنـد  تــــار

هـمچـــو دل بــــودم  میــــــــان آسیــــــا             پـــاره کــــردند رفتــــــه خـونـــم بـی بهــــا

ســــالهـــا است  میــکنند ویـــرانـگــری             نیــست  مـــــن را صــاحـبـــان ورهـــــبری

هـــرچــه خــواهـند میـکنند بر من همان             کــس نــبــوده تــــا کــه گیـــرد زو عنــــــان

بـــر بقـــایـــم میـــدهـــــم جــان وسری              داد خـــواهــــم؛  درسهــــــــائی دیــــــگری

اروپــــــــــا  را  داده ام     درس   ادب              آمــــریـــــکارا نیــــــز نــبود زیـــن عجـب

لیک حـــالا بـا کـــی؟ گـــویـــم راز دل              مـــن زدستــی بـــی کســـی گشــــتم خــجــل

بیــشتـر از دیـــگران بــر مـــن جـفــــا              کـــرده است فــــرزنـد مــــن بـــر مـــن روا

میـــزنـند آتـش بجـــانم ســـا لهـــــا ست              محـو کــردند هـــرچــه بــا مــن پــربهـا ست

بـر نفـــاق وفــتنـه وآشــوب خــــویــش              فــــقـــر وبیـــداد وســـتــم  دارنــــد هــمــیـش

رفــته از دست  آنچـــه داشتـــم قــرنهـا              مــانــده بــرمــن کـــوه ودشـت و ســنگ هــــا

بـــاغ وبســـــتانم همــــه دارند خـــزان              رنــگ زرد وبـــی زبـــار انــد خــــاکــــــدان

آریـــا بـــوده ام خــراســـا ن گشتـــه ام               چـــنــد قــرنیـست  افغــا نستـــان گشـــتــه ام

مـــــن نــدانــم بعـــد ازیــن نــام مـــرا              تـــا چــــه نـــامنـــد بـــام وهــــم جــــام مــرا

کــابل وری را چــه گــویــند بعـد ازین              بــلــخ وغــور وغــــــزنـه وبســتــــان زمیــن

عضو عضو مـن جــدا گشــتـه زهــــم              جــــای فــخــــری ســـــر بــه پـا دارم خــــــم

مـی تبـم در خاک وخون هر روز وشب              از تمــــدن قـــرنــهــــا   مـــــانـــــد م عـقـــب

شـــان وشــوکت عــزتـم بــر بـاد رفـت              آن شـــکــوهــــی تــــاریخــی از یــــاد رفــت

صــاحــبــانم أهـــرمــن گشتسـت حــال             جــــائــی شــیــران را نمــــوده پـــر شـــغـــال

نغمــه دیــگــر بــه گــوشـــم ســردهـند              بــر زبـــانـــم حــــرف نـــا آشـــنــا دردهــنــد

گــوش مــن را کـی نوائی از خود است             جـــــز زمــــدح د یگــــری    دیـــگر پــرست

آرزو دارم کـــه شــب گــــردد سحـــــر             آن شــکــوه وفــــخـــــر را یــــابـــــم زســــــر

مــن شــوم بیـــدار از خــواب گـــــران             پـــــــر زنــــــم بـــر ســــوی اوج بـیـــــکران

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

دوکتور نصیر ندا

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها