آرشیف

2020-8-1

علم عبدالقدیر

نگاه اسلام به سائر ادیان آسمانی

 
نگاه اسلام به ادیان دیگر.
نگاه اسلام به عقاید وادیان بشر آزاد منشا نه و بر بنیاد اختیار ومنطق استوار است  از دید اسلام  تمام ادیان الهی با داشتن کتب آسمانی برای برقراری پیوند میان انسان با خدا آمده و از یک منبع  واحد بنام خدای یگانه سرچشمه گرفته اند که  اصل در همه تو حید است  در حقیقت ادیان نه مختلف اند ونه هم دشمن یک دیگر اینها متناسب به ظرفیت انسانها طور پیهم وتدریجی به کمال رسیده اند چون  انسانهای اولیه ظرفیت  و توانایى پذیرش دین وقانون کامل را بطور یکباره ندا شتند به همین ئلیل به صورت تدریجى  در مقاطع مختلف تاریخ بر بشر نازل گردید. دین اسلام  من حیث آخرین  و مکمل ادیان  دیگر توسط آخرین فرستاده خدا به مردم ابلاغ شد. این ادیان  همه دارایی اصول مشترک ودر احکام تشابه وتداخل  زیاد دارند حتی برخی احکام ادیان گذشته بدون تبعیض شامل احکام اسلام است. تنها دینداری دلیل فضیلت وبر تری نیست بلکه از بین همه دیندار ها کسانیکه به اصول دین معتقد وعمل شایسته انجام دهند مستحق پاداش نیک اند.
خداوند متعال می‌فرماید: («کسانی که ایمان آوردند و کسانی که ایین یهود و مسیحیت و صابئین را برگزیدند، اگر به خدا و روز باز پسین ایمان داشته باشند و عمل صالح به جای آورند، خدا به آنها پاداش نیک می‌دهد و نه بیمناک شوند و نه غمگین گردند.» (سوره بقره، ایه 63
اصول مشترک ادیان آسمانی:ادیان آسمانی  داراى اصول مشترک  هستند مانند توحید، نبوت، میعاد و…؛ این اصول مشترک، در همه ادیان وجود دارد یکی دیگری را باید تا ئید کند مثلا در تورات از آمدن پیامبر آخر الزمان خبر داده شده  و خاتم النبیین حضرت محمد ص هم ادیان پیشین را تا ئید وجزء مؤمن بهات قرار داده است که در نخستین آیات سوره بقره تذکر رفته  و درین آیه مبارکه «وَ لَمّا جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِیقٌ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ کِتابَ اللّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ کَأَنَّهُمْ لا یَعْلَمُونَ»(8)
ویا اینکه بگو ‌ای اهل کتاب، بیایید بر سر سخنی که میان ما و شما یکسان است بایستیم( توحید) که جز خدا را نپرستیم و چیزی را شریک او نگردانیم و برخی از ما، برخی دیگر را به جای خدا به خدایی نگیرد.»(سوره آل عمران ایه 64)
نگاه اخلاقی اسلام به ادیان دیگر: در دین مبین اسلام تو هین وتحقیر ادیان دیگر یک عمل زشت وغیر اخلاقی است طوریکه دیگران را وا میدارد تا درین بر حق شمارا توهین کنند به همین دلیل خداوند ج میفر ماید:
وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ)ترجمه: و (شما مؤمنان) به آنچه مشرکان غیر از خدا می‌خوانند دشنام ندهید تا مبادا آنها از روی ظلم و جهالت خدا را دشنام دهند. این چنین ما عمل هر قومی را در نظرشان زینت داده‌ایم، سپس بازگشت آنها به سوی پروردگارشان است و خدا آنان را به کردارشان آگاه می‌گرداند.
 
همزیستی مسالمت آمیز با ادیان دیگر: لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ:
ترجمه: خدا شما را از آنان که با شما در دین قتال و دشمنی نکرده و شما را از دیارتان بیرون ننمودند نهی نمی‌کند که با آنان نیکی کنید و به عدالت و انصاف رفتار نمایید، که خدا مردم با عدل و داد را بسیار دوست می‌دارد.) قرآن کریم برای تامین هم زیستی مسالمت آمیز راه های گوناگونی را سفارش نموده است که مهم ترین آنها عبارتند ازآزادی عقیده و فکر،توجه به اصول مشترک، نفی نژاد پرستی، گفت و گوی مسالمت آمیز ، استقبال از پیشنهاد صلح پذیرش حقوق اقلیت ها ،به رسمیت شناختن انبیا و کتب آسمانی ،

  1. نفی بر تری جوئی دینی ومذهبی وتا کید بر کار شایسته واینکه بر تری جو ئی دینی یک توهم است:تنها عقیده هیچ سودی ندارد اگر مسلمانها خودرا برحق میگویند این شعار در وقت یهود ونصارا هم بود که یک توهم بیش نیست.( وَقَالُوا لَن يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ ۗ تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ ۗ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (111)

  2. 2—نا سزا گو ئی و توهین به ادیان اجازه نیست آنطوری که یهود ونصارا یکدیگر را تحقیر میکردند:
    و قالت الیهود لیست النصاری علی شیء و قالت النصاری لیست الیهود علی شیء و هم یتلون الکتاب کذلک قال الذین لایعلمون مثل قولهم فالله یحکم بینهم یوم القیامه فیما کانوا فیه یختلفون»بقره، 13
    .

  3. اصل در عقیده اختیار است  نه اجبار واکراه  (لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی»، بقره، 256.)

  4. تنوع وتکثر دینی حکمت الهی است  پس با حکمت خدا نجگید:(ولو شاء ربک لامن من فی الارض کلهم جمیعاً افانت تکره الناس حتی یکونوا مؤمنین»، یونس، 99.

  5. حق را خدا  در روز وا پسین از باطل تمیز میکند شما قاضی ادیان نیستید (و قل الحق من ربکم فمن شاء فلیومن و من شاء فلیفکر»، کهف، 29.

  6. تبلیغ وتشویق نیکوست اما اجبار ممنوع  چون شما حافظ ووکیل مردم نیستید(ولو شاء الله ما اشرکوا و ما جعلناک علیهم حفیظاً و ما انت علیهم بوکیل»، انعام، 107.

  7. عقیده آن است که بر اساس درک حقیقت وانتخاب شخص صوریت گیرد (سنریهم آیاتنا فی الآفاق و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق او لم یکف بربک انه علی کل شیء شهید»، فصلت، 53.

  8. بر نقاط مشترک وقابل آشتی تمرکز کنید نه موارد اختلاف ودشمنی (قل یا اهل الکتاب تعالوا الی کلمه سواء بیننا و بینکم الا نعبد الا الله و لا نشرک به شیئاً و لا یتخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون الله فان تولوا فقولوا اشهدوا بانا مسلمون»، آل عمران، 64.

  9. دین ونژاد دلیل بر تری نیست فقط نیکی وپر خیز گاری (یا ایها الناس انا خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عند الله اتقاکم ان الله علیم خبیر»، حجرات، 13.

  10. اختلاف دین مانند اختلاف مذهب است بهتر کسیست که کار نیک انجام دهد  مردم در اول به یک دین ومذهب بودند که تنوع مذهبی بستگی بخدا وارسال رسل دارد (ان الناس امه واحده فبعث الله النبیین مبشرین و منذرین و انزل معهم الکتاب بالحق لیحکم بین الناس فیما اختلفوا فیه و ما اختلف فیه ….»، بقره، 213.

  11. پیروان همه ادیان آسمانی یک خدا دارند ونباید بخاطر بر تری عقیده جنگ کنیم فقط عمل صالح: (و لا تجادلوا اهل الکتاب الا بالتی هی احسن الا الذین ظلموا منهم و قولوا آمنا بالذی انزل الینا و انزل الیکم و الهنا و الهکم واحد و نحن له مسلمون»؛ عنکبوت، 46.

  12. 10 _ تحقیر وتوهین ادیان مغا یر  اخلاق اسلامی است ( و لا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم کذلک زینا لکل امه عملهم ثم الی ربهم مرجعهم فینبئهم بما کانوا یعملون»؛ انعام، 108.

  13. برای همزیستی یک تعارف وسلام کا فیست: ان اعتزلوکم فلم یقاتلوکم و القوا الیکم السلم فما جعل الله لکم علیهم سبیلاً»؛ نساء، 90.

  14. با هر کس دوستی کنید مگر با کسانیکه با لای شما تعرض وشمارا از خانه های شما مهاجر ساخته اند. دشمن شما فقط کسانی اند که بالای شما حمله کرده اند از هر دین ومذهبی که باشند .(لا ینهاکم الله عن الدین لم یقاتلوکم فی الدین و لم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین»؛ ممتحنه، 8.انما ینهاکم الله عن الذین قاتلوکم فی الدین و اخرجوکم من دیارک و ظاهروا علی اخراجکم ان تولوهم و من یقولهم فاولبک هم الظالمون»، ممتحنه، 9[26]

  15. باید به همه کتب آسمانی عقیده داشت واحترام کرد (و قفینا علی اثارهم بعیسی ابن مریم مصدقا لما بین یدیه من التوراه و آتیناه الانجیل فیه هدی و نور و مصدقا لما بین یدیه من التوراه و هدی و موضوعه للمتقین»؛ مائده، 46.

  16. 14 هرکس باشما پیشنهاد صلح میدهد بی درنگ قبول کنید بخاطر ترس از خدعه وفریب از صلح فرار نکنید فقط بر خدا توکل کنید (-و ان جنحوا للسلم فاجنح لها…»، انفال، 61.

  17. دشمنی دایمی نیست دشمنی تابع شرایط خاص است کسیکه امروز بالای شما تعرض کرده فردا غرامت میدهد ومعذرت میخواهد پس دوست شما میشود. (عسی الله ان یجعل بینکم و بین الذین عادیتم منهم موده و الله قدیر و الله غفور رحیم»؛‌ ممتحنه، 7.

  18. بر تری جو ئی دینی در ادیان پیشین نیز بوده است اما خداوند ج میفر ماید شعار دینداری مایه نجات نیست هر کسی گناهی مر تکب شود به هر دینی که باشد معذب میشود:((و قال الیهود و النصاری نحن ابناء الله و احباوه قل فلم یعذبکم بذنوبکم بل انتم بشر ممن خلق یغفر لمن یشاء و یعذب من یشاء و لله ملک السماوات و الارض و ما بینهما و الیه المصیر»؛ مائده، 81.

محسنین ونیکو کاران مربوط ومنسوب به هر دینی باشند از جمله رستگارانند نفس دینداری هیچ سودی ندارد: و قالوا لن یدخل الجنه الا من کان هودا او نصاری تلک امانیهم قل هاتوا برهانکم ان کنتم صادقین بلی من اسلم وجهه لله و هو محسن فله آجره عند ربه و لا خوف علیهم و لا هم یحزنون»؛ بقره، 111 ـ 112..
ـ