آرشیف

مقدمه :ما مسلمانان بر آن عقیده‌ایم که قرآن، نور و رحمت و هدایت به سوی خیر و سعادت است و کافی تر و جامع‌تر از آن دستوری برای بشر نیامده و نخواهد آمد و جامعه انسانی با وجود احکام قرآن و مکتب اسلام به هیچ نظام و قانون دیگری احتیاج ندارد. قرآن کتاب زندگی و یک منبع فرازمانی و فرامکانی است که بیش از پیش باید به آن توجه کرد و از آموزه‌های آن بهره برد. .شک نداریم که اگر تعالیم قرآن به اجرا درآید، نقاط ضعف و نابسامانی‌هایی که زندگی جوامع بشری را فرا گرفته، مرتفع خواهد شد و برادری و عدل و داد، جهان را فرا خواهد گرفت.

قرآن وماه رمضان: شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‌ وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ مَنْ كانَ مَرِيضاً أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‌ ما هَداكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌ 185 بقره

(روزه در) ماه رمضان، ماهى است كه قرآن در آن نازل شده است. (و قرآن كتابى است كه) هدايتگر مردم همراه با دلائل روشنِ هدايت و وسيله تشخيص حقّ از باطل است، پس هر كس از شما كه اين ماه را دريابد، بايد روزه بگيرد. و آنكس كه بيمار يا در سفر باشد، روزهاى ديگرى را به همان تعداد روزه بگيرد. خداوند براى شما آسانى مى‌خواهد و براى شما دشوارى نمى‌خواهد (اين قضاى روزه) براى آن است كه شماره مقرّر روزها را تكميل كنيد و خدا را بر اينكه شما را هدايت كرده، به بزرگى ياد كنيد، باشد كه شكرگزار گرديد.

ماه رمضان، ماه نزول قرآن مى‌باشد و تنها ماهى است كه نامش در قرآن آمده و شب قدر نيز در اين ماه است. اسلام دين آسان و بناى آن بر سهولت و عدم‌سخت‌گيرى است. هر كس مريض يا مسافر بود روزه نگيرد و قضاى آن را انجام دهد. اگر وضو گرفتن مشكل است، تيمّم را جايگزين مى‌كند. اگر ايستادن در نماز مشكل است، اجازه‌ى نشسته نماز خواندن را مى‌دهد. كه اين قانون به نام «قاعده لاحرج» در فقه مشهور است.

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ «1

از انضمام آيه‌ «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» با آيه‌ «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ» «2» معلوم مى‌شود كه شب قدر در ماه رمضان است، امّا اينكه كدام يك از شب‌هاى ماه رمضان است، در قرآن چيزى بر آن دلالت ندارد. شب قدر، شب شكرگزارى و تشكر از خداوند است. زيرا مهم‌ترين نعمت خداوند بر بشر، يعنى قرآن نازل شده است. «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» بهترين كتاب در بهترين شب بر بهترين انسان‌ها نازل مى‌شود. «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ»

 تمام كتاب‌هاى آسمانى، در ماه رمضان نازل شده‌اند. ماه رمضان، بهترين ماه خدا است. اسلام دين آسان و بناى آن بر سهولت و عدم‌سخت‌گيرى است. هر كس مريض يا مسافر بود روزه نگيرد و قضاى آن را انجام دهد. اگر وضو گرفتن مشكل است، تيمّم را جايگزين مى‌كند. اگر ايستادن در نماز مشكل است، اجازه‌ى نشسته نماز خواندن را مى‌دهد. كه اين قانون به نام «قاعده لاحرج» در فقه مشهور است.

اینجا یک نکته قابل یاد آوری است وآن اینکه حلال وحرام ویا باید ها ونباید ها  در قرآن کریم ذکر شده ودر برخی موارد توسط پیامبر اسلام  بطور عملی تفسیر شده .احکام قرآن خیلی آسان، ثمر بخش است آنجا ئیکه توسط افراد آراسته شده هیچ الزام آور نیست ضرور نیست فتوی هر خطیب وواعظ را تر تیب اثر داد که بسیار به سادگی فتوا میدهد دست زدن به موبایل حرام است سر زدن به یوتوب،وگوگل روزه را باطل میسازد.این  حرف ها همه  ذوق وسلیقه  است که متأسفانه وارد احکام دین میشود جا ئیکه ملت ومردم بی خبر باشند ومفتی جاهل دین مسخ میشود ومن حیث داروی کشنده باعث مرگ پیروانش میگردد..

کدام هدایت؟

هدایت متین، استوار و سعادت زا(إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَ يُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً كَبِيراً «.همانا اين قرآن به استوارترين راه، هدايت مى‌كند و به مؤمنانى كه كارهاى شايسته انجام مى‌دهند، بشارت مى‌دهد كه برايشان پاداش بزرگى است.

آنچه را باید از مفهوم آیه فوق دانست .

خرافات و اوهام در منطق استوار قرآن راه ندارد. «يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ واینکه  قرآن تنها كتابى است كه قوانين ابدى و ثابت دارد. «يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ  وهم اینکه دريافت اجر به ايمان و عمل نياز دارد، «الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ»  واینکه بيم واميد در كنار هم بايد باشد. «أَجْراً كَبِيراً … عَذاباً أَلِيماً.چون یک نام پیامبر اسلام بشیرا ونذیرا هست ووجود نیک وزشت ودوزخ بهشت ، شیطان وملا ئکه همه حکایت از دو قطبی بودن پدیده های جهان دارد مانند تاریکی وروشنی ، گرمی وسردی وبلندی وشیبی .

قرآن کتابیست که تکرارش  تازگی وطراوت می آفریند.

يكي از ويژگي‌هاي قرآن جاذبه شگفت انگيز آن است  واینکه تکرار هر کلیمه مغز وفکر انسانهارا جذب میکند به طوري كه بسياري از مشركين به خود اجازه نمي‌دادند كه قرآن را بشنوند؛ زيرا به تأثير آن به خوبي آگاه بودند و مي‌ترسيدند كه مبادا نفوذ معجزه‌آساي قرآن دل‌هاي آنان را تسخير كند..

عدۀ ناخوانده قر آن را نقد میکند واز تلاوت آن نفرت دارند أصلا از قرآن میترسند مانند ( حمر مستنفرة فرت من قسوره) اما کسا نیکه بر تلاوت قرآن مداومت کرده وبر مفاهم آن تفکر وتدبر نموده اند هر گز إحساس خستگی نمیکنند .دقیقا

كساني كه به طور منظم قرآن را تلاوت مي‌كنند؛  قرآن را هميشه تازه مي‌يابند و اين همه تكرار براي آنها خسته كننده نيست.
و اين درحالي است كه اگر انسان يك كتابي را يك بار بخواند؛ ديگر رغبتي به خواندن مجدّد آن ندارد و اگر به ناچار مجدّداً آن را بخواند برايش خسته كننده خواهد بود.
سرّ اين كه قرآن هميشه تازگي خود را حفظ نموده در اين است كه هم از نظر آهنگ، بسيار دلنشين است و هم از نظر محتوي، بسيار متنوع و گسترده است. به طوري كه هر كس به ميزان درك علمي خود از آن بهره مي‌برد و هر بار كه آيات قرآن را مي‌خواهد مطلب تازه‌اي به دست مي‌آورد امّا نمي‌تواند به تمام معاني قرآن دست يابد. لذا قرآن همواره براي او تازگي دارد. مردي از امام صادق ـ عليه السّلام ـ پرسيد: چه سرّي است كه هر چند زمان بر قرآن مي‌گذرد بر تازگي قرآن افزوده مي‌شود؟ امام فرمود: براي اين كه خداوند متعال قرآن را براي زمانِ خاصّ و مردمِ خاصي قرار نداده است؛ بلكه براي همه زمان‌ها و تمام انسان‌ها نازل نموده است. بدين جهت در هر زمان تازه ونزد هر قومي پرطراوت و آموزنده است.[36]

ضرورت فهم تدبر وعمل به قرآن

قرآن بر اين حقيقت تأكيد دارد كه اين كتاب تنها براي تلاوت نيست؛ بلكه هدف نهايي از آن ذكر و تدبّر و انذار است. در يك آيه مي‌فرمايد:كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ»[6]
ترجمه: اين كتابي كه بر تو نازل كرديم كتاب مباركي است تا مؤمنان در آياتش تدبّر كنند.
و در آيه ديگر مي‌فرمايد:
«كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ( ترجمه  اين كتابي است كه بر تو نازل كرديم تا مردم را به وسيله آن از ظلمت‌ها به سوي نور خارج نمايي.
به اين ترتيب بايد قرآن در متن زندگي مسلمانان قرار گيرد و آن را برنامه خويش قرار دهند و دستوراتش را عمل كنند. امّا متأسفانه گروهي از مسلمانان فقط به ظاهر قرآن مي‌پردازند و به بُعد عملي و اجرايي آن توجهي ندارند.