عاقلان از عقل خویش در غم افتاده اندوبی عقلان ازبی عقلی خود مسروروسرگشته اند.
این دنیا محل حوادث است،حوادث ناگوار ناجایزاز دست ناخردان وبی عقلان سرمیزند وعاقلان به چشم غم آنرا می بینند واز ماجرا غم و اندیشه در دل می افزایند.آنجاست که از عمل بی عقلان نقش غم دردل عاقلان میماند وچنانچه بی عقلان ازعمل خویش راضی اند، خوشحالی میکنند وباکی از رنجش اهل کرم ندارند.
سالهاست جدال میان عاقل وبی عقل درافتاده است ولیک این همه جهد وجدال راچه شد؟
پیروان عقل در کنج محنت سرای دنیا افتاده وبی خردان درگوشه عیش وشهوت لانه کرده اند. پس این دنیا محل خراب آباد است.
عاقلان در زهد خود ازو صل دور مانده اند لیک بی عقلان از غم دین ودنیابی خبرندواز درد جهان نشانی درآنها نیست ؛شکرانه به مقصد رسیده اند.
درمنظره غم، دل ما سوزد. گرفتاران همه مردند زیرا شور کسی درسر داشتند.
شکرآن کنم که سرشت عمل درین کارگاه پرآشوب بدست اوست.

پایان
چغچران
سرطان 1392