آرشیف

عروسی وپیوند زنده گی در افغانستان یک مشکل بزرگ ویک رویا برای اکثریت جوانان است چنانچه رواج ها ورسم وعنعنات ناپسنیده برقوانین شرعی حاکم شده ودر اکثریت نقاط کشور ازدواج جوانان بر مشکلات متعدد استوار بوده که تاهنوز درین راستا هیچ کاری مثمر صورت نگرفته دولت فعلا به مشکلات بزرگ گرفتاربوده که حتی در مورد مشکل ازدواج وگرفتن پول گزاف در حق مهر دختر را فراموش کرده است.وهمچنان برخی از نهاد های غیردولتی نیز غیراز تبلیغ، سمینار وگزارش دهی هیچ کاری بخاطر جلوگیری از پرداخت مهریه زیاد نکرده اند.درسی سال گذشته جنگ درکشور جریان داشته قوانین ومقررات بیهوده وخلاف شرع در اکثریت نقاط کشور مروج شده که تاهنوز ادامه دارد ودختران مانند مال وحیوانات به قیمت دلخواه توسط پدران شان بفروش میرسند ودختردار پول مهردختر خودرا به اختیار خود میگیرد که حتی مبلغ آن از ده الی پانزده لک بوده واز ان بالاتر هم گرفته شده است. برعلاوه پول مهریه رواج بی مورد تازه در قریه جان  دیده شده که در جهیزیه دختر تفنگ تلفون ثریا وسیکل نیز گرفته میشود که یک ابتکار تازه به شمار میرود وهمچنان درموضوع دادن دختر قوماندانان واشخاص با نفوذ ذیدخل بوده ودر برخی ازمناطق پول اضافی را قوماندان ها برای خود میگیرند که بعضی از قوماندانان نرخ ثابت دارند در هر عروسی یک گاو ویا مبلغی معین از بچه دار ویا دختر دار اخذ میکنند.
اکثریت جوانان بعدازین که نامزد شدند راهی ایران وکشورهای دیگر میشوند وبخاطر پرداخت پول پیشکش یا مهریه به مشکلات وسختی پول پیدا میکنند وتاچندین سال نامزد میمانند تاکه پول تعین شده ازطرف دختر دار را خلاص نکرده باشند عروسی خودرا کرده نمیتواند ولی فیصدی بسیار کمی ازمردم که سرمایدار هستند میتوانند به خواهش خود عروسی کنند ولی دختردار نظربه وضعیت اقتصادی شخص از او پول مهریه میگیرد اگر شخص کمی سرمایدار باشد مبلغ مهریه را نیز زیاد تعین میکند تاهنوز در ولایت غور هیچ موارد دیده نشده است که کسی دختر خودرا به با تفاهم ورضای جانبین وبه حق مهر شرعی داده باشد که ما گواه همچو رویداد نیک نبوده ایم بلکه همواره خبرجنجال های مربوط به ازدواجها وعروسی های قبل از وقت ویادادن دختران به اشخاص پیر ومسن ویا مردان که چند تا زن داشته را شنیده وشاهد آن بوده ایم.
درچند سال گذشته یکی از ابتکارات که جلوگیری از مصرف زیاد محفل عروسی کرده است یکی هم عروسی های دسته جمعی بوده است که در برخی ازولایات مانند هرات، بامیان، مزار، کابل، دایکندی وغور صورت گرفته و این ابتکار توسط خود مردم بخاطر جلوگیری از مصارف زیاد محافل عروسی صورت گرفته است که قابل ستایش وتقدیر است وباید ازین پروسه دولت وجامعه مدنی وسایر نهادها دولتی وغیردولتی حمایت کرده وچنین عروسی هارا براه اندازند ومردم را برای انجام همچون عروسی ها تشویق نمایند. ما در ولایت غور نیز شاهد چند محفل عروسی دسته جمعی که تا پنج زوج باهم یک محفل عروسی را برگذار کرده بوده ایم ومیخواهیم که همچو محافل در قریه جات نیز عملی شود ومردم بخاطر کاهش مصارف کمرشکن محافل عروسی دسته جمعی را سازماندهی نموده وآنرا عملی کنند بیشتر محافل عروسی در فصل خزان سال برگزار میشود که ایجاب میکند تا مردم با تشویق نهاد های دولتی ولسوالیها محافل عروسی دسته جمعی برگزار نمایند تا از مصارف بیجای جلوگیری شود وهمچنان از عالمان دین ومتنفذین قوم وقوماندان تقاضا میشود با توجه به اقتصاد ضعیف مردم مانع خرید وفروش دختران شده وتلاش نمایند تا قوانین شرعی را بر رواج های منفی وغیر شرعی عملی کنند چنانچه درین عده کمی از قوماندانان وبزرگان قوم قوانین ومقررات  را از جانب خود بالای مردم منطقه خود وضع کردند که بازهم از پرداخت پول زیاد مهریه جلوگیری میکنند ونرخ معین که ازطرف آنها وعلما تعین شده ازدواج ها صورت میگیرد.چنانچه این موارد را در ولسوالی دولتیارو لعل وسرجنگل کماکان عملی کرده اند که در ذات خود یک اقدام بجا ونیک شمرده میشود البته دراین شرایط دولت نمیتواند قوانین را درتمام کشور عملی نماید پس وظیفه موسفیدان، متنفذین قوم، قوماندانان وعلماست تا از خرافات ورواج های خلاف شریعت ممانت کرده ومردم را بسوی عملی کردن قوانین شرعی اسلامی تشویق وترغیب نمایند.
به امید روزیکه محافل عروسی در محضر چند نفر ودرحضور قاضی بدون کدام مصرف صورت گیرد وتمام جوانان درسن قانونی بتوانند ازدواج کنند وجلوهمچو خرافات گرفته شود وجوانان ما در باره ازدواج وعروسی هیچ تشویش وممانعت نداشته باشند.

پایان
چغچران
قوس 1393