آرشیف

29 مارچ 2008
 

با پيشرفت علوم و تکنالوژی معاصر، زنده گی انسانها در اجتماع و در جهان کنونی مانند زنده گی در يک دهکده و يا بزرگتر ازان در يک شهر است. اصل مهم درانتظام  زنده گی اجتماع همانا مراعات نظم جامعه و مراعات حقوق هر عضو جامعه توسط  هر يک از اعضای آنست. اين بدين معنی است که با صدورخوبی يا بدی ، نيکويی يا زشتی، پاکی يا پليدی از جانب هر يک از اعضا، ساير اعضای آن متأثر ميگردند. احترام به اديان و مذاهب، فرهنگ وکلتوروعقايد مختلف ، قايل بودن به حق تعيين سرنوشت ونقض نکردن آزاديهای فردی(تا حدوديکه ديگران را زيانمند نسازد)، اصولی اند که خواهی نخواهی همه به آن متفق الرای اند.
جامعه زمانی ميتواند نظم لازم را داشته واز زنده گی صلح آميز برخوردار باشد که هيچکس را مجالی برای ايجاد بينظمی در اجتماع نباشد. اينکه چگونه وچطور ممکن است زمينه ها وفرصت های لازم برای ايجاد چنين حالتی بوجود بيايد که همه انسانها به حد اعلای اخلاق اجتماعی خويش برسند و دولتها وحکومات هم با ترک خود کامگی وبيعدالتی به تطبيق چنان انصاف وعدالت اجتماعی دست يابند تا زنده گی اجتماعی از هر گونه زشتی و پلشتی پاک گردد و هر عضو جامعه حقوق ومنافع اجتماعی را بالاتر از حقوق ومنافع شخصی خود بگمارد، سخنی است طولانی و جدا از هدف اين نوشته.
دين اسلام به رهبری پيامبر بزرگوارش محمد مصطفی (ص) از همان آوان ظهور با دعوت مردم به راه حق وعدالت اجتماعی در مقابل هرگونه بيعدالتی، ظلم، تجاوز، فساد، فتنه، خيانت، زشتی وپليدی مبارزه کرد. چنانچه تاريخ گواه است، پيامبر اسلام از همان آغاز دورۀ جوانی ازچنان خصوصيات اخلاق عالی انسانی برخوردار بود که در ميان مردم بنام محمد "امين" مسمی گرديد. او انسان با رحم ، با شفقت، با عاطفه، با ديانت، نيکوکار، صادق و يار و ياور مظلومان بود. سرآغازمبارزۀ برحق او در مقابل جهل و ظلمت فراگيرجامعۀ سنتی اعراب آنوقت که حتی دختران نوتولد را بنام ننگ زن بودن زنده به گور ميکردند، پيروزمندانه به پيش رفت، در مقابل هر تجاوز ستمباره گان وفرعون صفتان در چندين غزوه بالاخره پيروزمند گرديد و بيرق عدالت را بر فراز تعداد زيادی از شهر های جزيرۀ عرب ومنجمله مکه برافراشت. پيامبر اسلام در پيروزی مکه از هيچ کسی انتقام نگرفت و حتی پيروان اديان ديگر را مجبور به ايمان آوردن به اسلام نکرد. در زمان وی حکم عدالت وانصاف برای مسلمانان و ساير مذاهب يکسان عملی ميشد. تجاوز بر حق هيچ غيرمسلمانی تحمل نميگرديد.
اسلام، دين رحمت، شفقت، ديانت، انصاف، عدالت، صلح، صداقت، نيکوئی وپرهيزگاری است. ايمان به ساير پيامبران وکتب آسمانی از معتقدات مهم ما مسلمانان است. در دين مقدس اسلام تحقير، توهين، ظلم و تجاوز برحقوق ديگران (چه مسلمان وچه غير مسلمان) حرام است.
آنچه برشمرديم با وجوديکه نميتواند حتی مبين قطرۀ کوچکی از بحر بيکران صفات مميزه و خصايل حسنۀ آنحضرت و دين مقدس اسلام باشد، اما اين يک بيان واستدلال واضح در مقابل ياوه سرائی ها و بيباکی های آنهائی است که با نداشتن کوچکترين معلومات از اسلام، از چشم کور واز مغز تهی اند. آنها نه به حقوق ومذهب خود احترام قايل اند ونه به حقوق ومذهب ديگران. آنها چون خفاشانی اند که توانائی ديد آفتاب وروشنی را نداشته،  در تاريکی وسياهی حرکت ميکنند. ويلدرز خود فتنۀ ايست که ميخواهد آرامش ونظم زنده گی اجتماعی را در خانۀ مشترک انسانها بهم بزند. او پابند به هيچ  اصول و موازين اجتماعی و انسانی نيست.
اين حرکت پست وپلشت ويلدرز جز زيان بخودش، علاوه اينکه هيچگونه نقصانی در عظمت وبزرگی دين اسلام و پيامبر ارجمندش وارد کرده نميتواند، بلکه ضرورت استحکام هرچه بيشتر وحدت ، اتحاد و يکپارچه ما مسلمانان را موجب ميگردد.