آرشیف

2014-12-28

محمداسحاق فایز

به جـــــــــــواب شعر استاد یگانه

به نام آن یگانه لایزال، دادگر و توانا!
با عذر خواهی از "یگانه"ی عزیز بخاطر جسارت ورزی من در ارایه پاسخ به غزل شان، این پیروی را به جناب ایشان اهدا میکنم:

"یــگـانــه" ، آمـده پـیـغـامِ راهِ دُورِ شــمـا
و نــامــه، جـلــوه گــرِ خـاطـرِ حـضـورِ شما
اگــرچـــه نـامـه نـمـی گـفـت، بـاز مـی آیـی
رخــی خـجـستـه ولـی داشـت پر زِ نورِ شما
بـهــار، آمـده اسـت سـبـز و"اعـتـدال ربیع"
و دشت و دامن پروان، هـمـچـو غورِ شـما
نشسته اسـت بـه پـیـمانِ سبز مایه گی اش
سـتـیـغ هـای"سـپـیـدی" چـنـان غرورِ شما
بـلـنـد و هـمـیـنـه افـراز وسـهمـگین و فـراز
گرفته شوریِ"چشـمـان شـهـرِ شـورِ" شما
و "کوه نور"بـه حـسـرت که کی تو می آیی
چه ارغوان که بـریـزد بـه پـای عـورِ شـمـا
وبـزم شـعـر بـسـامـان شود، بـه "تاجیکان"
پــرنــد جـمـلـة پــروانــه هــا بــه دَور شـمـا
خــدا نـکــرده اگــر مـیــل بــازگـشــت کــنــی
کمینه، " کفش گذار است در حضور شمـا"

یاد داشت
———————-
سپیدی، کوه نور و تاجیکان به ترتیب بلند ترین قله کوه در زادگاه من، تعلبیری از جبل السراج و قریه زادگاه من به همین نام، می باشند.عذری دیگر به خاطر ناجور افتیدن قافیه ها