آرشیف

رمضان ماه اوج وعروج انسان  میزان  گوارائی این ماه برای روزه داران  متناسب با اوج شکوفا ئی انسانیت وعشق به معنویت در روح وروان شان است. روزه درین ماه  مبارک با کیفیتی که دارد روح معنوی و ایمانی انسان را تقویت و اراده او را در اجتناب از معاصی و گناه قوی و نیرومند می گرداند بناءٌ روزه  درس خودسازی و مقاومت در انجام  سائر عبادات وامورات  است.انسانهای هدفمند که از جهان ما حول وهدف خلقت شناخت کامل دارند با شادی ومسرت این ماه بار دیگر با شکوه و عظمت کم نظیر به روی مشتاقان شرافت، ودوستداران انسانیت آغوش فیض گشوده و با هلال محرابی ‌اش، غوغای غفران و همایش هدایت آغازید ه تا بندگان پاک سرشت الهی  با ضمیر  پاک و نیازی عاشقانه در قدوم بهاران معنویت این ایامی نیکو وخجسته  ازین چانس بزرگ استفاده نموده و با بال بصیرت به اوج رحمت و رهایی گام بگذارند.  آ نا نیکه از این فرصت پر فیض بهره‌ ور نشوند بدون شک  از رحمت الهی محروم مانده همیشه  در خسران وزیان اند. ماه مبارک رمضان، هنگامۀ است که می‌ توانیم از بر کت آن ذخایر درون را غنی  و ریزش‌های نفسانی را با رویش‌‌های سبز  نماز وروزه ‌جبران نماییم .روزه تنها تحمل تشنگی وگر سنگی نیست بلکه حکمت تشریع این ماه تقوی ، پر هیز گاری و افزایش حس ترحم وهمدردی  بین انسانهاست.که فضائل و احکام این رکن الهی در  آیات قرآنکریم  تا کید شده است. خداوند ج میفر ماید.

(شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُد ى‏ وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَریضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُریدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُریدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّهَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ .)
ترجمه: ماه رمضان [همان ماه‏] است که در آن، قرآن فرو فرستاده شده است، [کتابى‏] که مردم را راهبر، و [متضمّن‏] دلایل آشکار هدایت، و [میزان‏] تشخیص حق از باطل است. پس هر کس از شما این ماه را درک کند باید آن را روزه بدارد، و کسى که بیمار یا در سفر است [باید به شماره آن،] تعدادى از روزهاى دیگر [را روزه بدارد]. خدا براى شما آسانى مى‏خواهد و براى شما دشوارى نمى‏خواهد تا شماره [مقرر] را تکمیل کنید و خدا را به پاس آنکه رهنمونیتان کرده است به بزرگى بستایید، و باشد که شکرگزارى کنید.
فراز های این آیه:
۱ .نام این ماه رمضان گذاشته شده که از ماده «رمض» گرفته شده و به معناى سوزاندن است.  وجه تسمیه این ماه از آن روست که در ماه رمضان، گناهان انسان سوزانده مى‏شود.
۲ . ماه رمضان، ماه نزول قرآن مى‏باشد و تنها ماهى است که نامش در قرآن آمده  از پیامبر اکرم صلى اللَّه علیه و آله نقل شده است که فرمودند:
تمام کتاب‏هاى آسمانى، در ماه رمضان نازل شده‏اند. ماه رمضان، بهترین ماه خدا است و شب قدر نیز در این ماه است..:
رمضان ماه ضیافت و مهمانی خدا  قدم گذاشتن به پله های تقوی  وکسب رضای کبریا.با ویژه گیهای ذیل.
۱ . میزبان، خداوند است و میهمانان را شخصاً به خوراک تقوی دعوت کرده است.
۲ . وسیله پذیرایى، شب قدر، نزول قرآن، فرود آمدن فرشتگان، استجابت دعا، لطافت روح، و دورى از جهنم است.
۳ . زمان  ماه رمضان است که بر حسب‏ روایات، اوّل آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخرش پاداش با نجات از آتش جهنم است.
۴ . چگونگى پذیرایى، زمین با نزول فرشتگان در شب قدر مزیّن مى‏گردد.وزمین وزمان منور میگردد.
۵ . غذاى این ماه،  روح  پاک وبی آلایش است که براى رشد معنوى انسان لازم است. لطف ومهربانی لازمۀ  این مهمانى، آیات قرآن کریم است که تلاوت یک آیه آن در ماه رمضان مساوی تلاوت تمام قرآن در ماه‏هاى دیگر است.
۶ . این میهمانى هیچ سنخیّت وشباهت با میهمانى‏هاى دنیوى ندارد. خداوندِ عالِم و غنى و خالق و باقى و عزیز و جلیل، میزبان انسان‏هاى جاهل و فقیر و فانى و مخلوق و ذلیل مى‏شود و مى‏گوید:من دعایتان را مستجاب مى‏کنم و براى هر نفسى که در ماه رمضان مى‏کشید، پاداش تسبیحى عطا مى‏کنم.
در فرجام همان گونه که روح همگرایی و هم اندیشی در فرائض و مناسک دینی همانند  نماز ها ،جهاد، حج، زکات،  حاکم است، روزه نیز از این قاعدۀ زیبا مستثنا نیست. گر چه ظاهر روزه، فریضه ‌ای انفرادی است اما نتیجه و ثمرۀ آن به گونۀ است که راه استقرار مساوات و عدالت اجتماعی را هموار می‌ سازد، روحیۀ بی‌ تفاوتی نسبت به محرومیت‌ ها و مسکنت‌ ها را از بین می ‌برد، طعم گرسنگی و فقر را در کام تمام اقشار جامعه یکسان  می‌ پراکند، همگان را از اسراف و تبذیر بازمی ‌دارد، اطعام و انفاق به نیازمندان و یکسانی و یکسان نگری را بما میآموزاند.
روزه، آموزه‌ هایی دارد که هر کدام از آنها دریایی از معنا و معنویت را به موج وامی ‌دارد و به اوج عزت می ‌رساند. روزه، هدفداری و غایت طلبی را در انسان تقویت می‌ کند و او را به این باور می ‌رساند که برای نیل به مطلوب نباید از دشواری ‌ها و مشکل ‌ها هراسید. از آموزه‌‌های رمضان است؛ «‌فانّ مع العسر یسرا». یعنی ‌در بطن  مشکلات  و سختیها  آسانی و گشایش نهفته است و برای  بدست آوردن گوهر آسایش ، باید در قعر اقیانوس دشواری غوطه‌ ور شد و با تلاش وکاوش بسیار، صدف نفس بگشاییم و .گهر کرامت آن را به دست آوریم. کرامت انسان در حسَ وعاطفه انسانی  است.تا با صرفه ج.ئی در رمضان دست مسکین ونیاز مندی را بگیرد واشک مظلومیت ومحرومیت را از رخسار وجبینش پاک سازد. ادامه دارد.