آرشیف

2014-12-11

غلام علی فگارزاده

بمناسبت روز 28 اسد، استرداد استقلال وطن

الا ای ميهنم، ای آريانای کهن، افغانستان من،

هميشه نام تو در دفترتاريخ نيکو باد!

توبرمن برتر از هر کشور دنيا،

دلاراترزهرباغ جهان آرا.

تو ميراث قديم در لوح تاريخ زمان،

چون تاج الماس ونگينی از عقيق روشن وزيبا،

ز خاور از بلنديها،

طلوع صبح صادق را گواه در آسيا بودی.

توای جسم وروان وجان من ای کشور آزادگان،

ای نازنين خاکم،

توای گنجينهء والاگهر ميراث اجدادم،

توسر دادی ولی هر گز ندادی تن بهر طاغوت وهر مکار.

دريغا، حسرتا ای وای!

که طوفان حوادث در مسيرتند باد زشت

وشيادزمان دست شقاوت را،

زآستين حسادت تخم کين اندر ميان افگند

وفرزندان پاکت طعمهء اين تخم کين گشتند.

کنون بس سالها مام وطن رنجور وبيمار است

بدشت و وادی و کوه وچمن کشت نفاق و حاصل خار است.

هنوزاز خون فرزندوطن کی خصم سيراب است؟

هنوز چشمان ناجی وطن در عالم خواب است.

 ولی دانم:

به اميد خدا روزی،

نفاق وکينه از دامان وطن شستار خواهد شد،

به دشت ودامن و کوه و چمن کشت محبت حاصل گلزار خواهدشد،

ديگر مام وطن دلشاد خواهدشد،

زمين وکلبهء آواره گان آباد خواهدشد.

دعا گويم،

دعا در حق اولاد وطن، حق ديار خويش،

بدرگاه شهنشاه جهان الله سبحان،خالق منان:

تراهرخانه و هر قريه وشهر و ولايت را

وفرزندت زهر قوم وز هر مذهب،

زآسيب زمان و هر مصيبت، ظلم و استبداد،

زقيد هر ستم، هر فتنه و آشوب،

هميش آزادوخندان باد!

هميش آباد وشادان باد!

 

فگارزاده، شهر پشاور– 28 اسد 1380