آرشیف

2018-11-18

باب 75 : فضیلت کسی که با وضو می خوابد

247 حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُقَاتِلٍ، قَالَ: أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ، قَالَ: أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ، عَنْ مَنْصُورٍ، عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَيْدَةَ، عَنِ البَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:از براء ابن عازب روایت است که نبی کردم(ص)فرمود" إِذَا أَتَيْتَ مَضْجَعَكَ، فَتَوَضَّأْ وُضُوءَكَ لِلصَّلاَةِ،وقتیکه به خوابگاه خود آمدی ، وضو کن مانند وضوئیکه به نماز میکنیثُمَّ اضْطَجِعْ عَلَى شِقِّكَ الأَيْمَنِ،سپس برپهلوی راست دراز بکشثُمَّ قُلْ: بعد از آن (این دعا را) بگواللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ وَجْهِي إِلَيْكَ،خدایا :  ذات خود را به سوی تو تسلیم کردم(وروی خودرا به سوی تو گردانیدم) وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ،و کارم را به تو سپردم (وبرآمدم از حول وقوت خود)وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِي إِلَيْكَ، پشت خود را برتو تکیه کردم ( یعنی اعتماد بر فضل و کرم تو نمودم )رَغْبَةً وَرَهْبَةً إِلَيْكَ،از برای طمع درثواب وترس ازعذاب تو  لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَا مِنْكَ إِلَّا إِلَيْكَ،و نیست پناهی از تو به سوی هیچ کس ، مگر به سوی تو و جای رستگاری نیست از تو ، مگر به سوی تواللَّهُمَّ آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَ، وَبِنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَ،خداوندا به کتاب تو که نازل کردی ، و بر پیغمبرتو که فرستاده ای ایمان آوردمفَإِنْ مُتَّ مِنْ لَيْلَتِكَ، فَأَنْتَ عَلَىالفِطْرَةِ، اگر در این شب خود مُردی ، پس توبر فطرت اسلام از دنیا رفته ای وَاجْعَلْهُنَّ آخِرَ مَا تَتَكَلَّمُ بِهِ وبگردان این کلمات (دعا) را آخر کلامی که به آن سخن میگوئی (یعنی این جملات دعا را آخر کلام خود قرار بده و بعد از خواندن این دعا سخن نگو وبخواب) قَالَ: فَرَدَّدْتُهَا عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ،براء ابن عازب گفت: آن کلمات را بر پیغمبرخدا (ص) بازخواندمفَلَمَّا بَلَغْتُ: اللَّهُمَّ آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَ، قُلْتُ: وَرَسُولِكَ، قَالَ: لاَ، وَنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَهرگاه به این کلمات  ــ اللهم امنت بکتابک الذی انزلت ــ رسیدم ، (اشتباه کردم) و ــ رسولک الذی ارسلت ــ گفتم پیغمبرخدا(ص)فرمود: نه خیر (این چنین بگو) ــ ونبیک الذی ارسلت . 
بر پهلوی راست خوابیدن سنت است ، خطابی گفته این حدیث دلیل است برای کسانی که روایت حدیث را به معنا منع کرده وگفته اند که حدیث باید صد در صد به لفظ مسموعه روایت شود ، ابن بطال گفته که وضو ودعا در وقت خواب شدن مندوب ومستحب است (عمدة القاری)
دعای وقت خواب شدن بدون ترجمۀ فارسی:اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ وَجْهِي إِلَيْكَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِي إِلَيْكَ، رَغْبَةً وَرَهْبَةً إِلَيْكَ، لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَا مِنْكَ إِلَّا إِلَيْكَ، اللَّهُمَّ آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَ، وَبِنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَ