آرشیف

نخواهدشدمُیسردیدنِ رویت مرا یکــــــــــــدم
بدین آیینه وچـاک گریبانِ که مـــــــــــن دارم

درونِ پرده های راز،میخواهم تُرا بینــــــــــــم
چه پنهان میشوي ای دل، زجانانِ که من دارم

اگـر داغِ دلـم را لالۀ صحرا بــــــــــه دل دارد
ندارد چشمِ مجنونش، بیابانِ که مــــــــن دارم

فقط ازبخـت وطالع،اینقدردانم که بدبخـــــــتم
که غـم آید به پُرسانم،به زندانِ که مـــــن دارم

دوچندِ سینۀ یعقوب میسوزد درونِ مـــــــــــن
فلک بر لـرزه مي اُفتـد،بـه افغانِ که مــن دارم

اجل سویم نمی آید،که سازم جان به قربانـش
بدین ماتم سرا تاعهد وپیمانِ که مـــــــن دارم

اُمید روشنائ نیست درزندانِ تاریکـــــــــــــم
نخواهدشد منور،چشمِ گریانِ که مــــــن دارم

نداردمیلِ آزادي زآغوشِ دلم هرگـــــــــــــــــــز
به کُنجِ سینه مُرغِ،سینه بریانِ که مــــــن دارم

سرش دربسترِغم دیده اش خونبارصدماتـــــم
جوانِ نامرادِ، خانه ویرانِ که مـــــــــــــن دارم

بوود دنـیاي پُـرمِهر و وفا بـرعاشقـــــــانِ دل
درونِ سینۀ تنگم، گلستانِ که مـــــــــــــن دارم