آرشیف

بوي خونِ جګرِلالة ٬ خونیـن جګرم
همرهي بادِ صبا ٬ دیـدنِ من مي آیـد

باز ازګلشنِ آغوشتـه به جنګِ وطنم
خـبرِ نـاخـوشِ مـرغـانِ چمـن مي آیـد

میتپـد مرغِ دلـم همچو کبـوتر به قفـس
تابه ګلګشتِ چمن زاغ وزغن مي آید

اجـلِ خانـه خـراب از پي نیـمِ نفسـم
بسراغِ دلِ بي ګور و کفــن مي آیـد

پـي تاراجِ تو ای خاکِ نیاکانـم بـاز
شیـخ ازقطـر و٬ مُلا ز یمـن مي آیـد

! بعـدِ اعـدامِ پسر خالة او هموطنان
بُلبُلِ جاسوسِ ایران به سخن مي آیـد

باز درمجلسِ شوراي پُرازفسق وفساد
شاه شجاعِ دیګرم زیـرِ چپـن مي آیـد

پـي کُشتارِکـه درقیـدِ حیات انـد هنـوز
طالب عمامه بسر پاره یخـن مي آیـد

هرچه ګویم زتوګویم وطنا! تادمي مرګ
وصفِ بیګانه مرا کي به دهـن مي آیـد

غم مخورهموطنم بوي بهارِ درِصلح
بعـدِ مـردن بسراغِ تو و من مي آیــد