X

آرشیف

فراق
دسامبر 11, 2014

غلام علی فگارزاده

دنبال کردن نویسنده

بهار رفت و تموز شد و خزان رسيد
و چلۀ دی همچنان رسيدنی است
پرنده های مهاجر همه بکوچيدند
خزنده ها خزيده اند بخواب گران
درخت و سبزه و گل از فراق فصل بهار
لباس زرد و کهنه به سر ميکشند حالا،
هوای گرم و دل انگيز موسم بهار گذشت
شمال سرد و يخی فصل دی به کلبه ها سرزد،
من آن مسافر چند روز دور از وطنم
مهاجر شکسته پا و دلی پُر زغمم
غريبۀ ديار زمستانيی ديار بيگانه
شکسته بال و پَر و در قفس فتاده تنم
بهار و فصل تموزم گذشته کنون
تنی رسا و تازه ام شکسته کنون
نه پای رفتن و نه جای پر گشودن ماند
نه راه کوچ کردن و نه کُنجی خزيدن ماند
ازاين به بعد ز بی مهريی زمان هراسانم
و هم ز دوريی و هجر وطن پريشانم
تنم چو بيد ز ترس شمال دی همی لرزد
روان من به ورطۀ کابوس غم همی لغزد
من آن نشسته به خاک سياه ديگدانم
ز من گذشته کنون آن بهار دورانم.
 
ولی برای تو ای نوجوان پرندۀ  باغ
بهار ديگری از راه ميرسد اينک
ترا بسی توان بال و پَر گشودنهاست
تو با نشاطی ترا همت ازجا پريدن هاست
بيا ز فرع سفر کن بسوی اصل شتاب
زمان هجر گذر کن بسوی وصل شتاب
بسوی گرميی آغوش نو بهاران رو
بسوی بزم پُر از مهر جمله ياران رو
جهان چو گنج سر راه و زنده گی کوتاست
تلاش توشه و زاد سفر دران برجاست.
 
فگارزاده
شهر کابل،  قوس 1389

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

غلام علی فگارزاده

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها